ไม่รู้หรอกว่าคุณจินตนาการถึง ‘เรื่องสยอง’ ของ ‘ราชาเรื่องสั้นไทย’ ไว้แบบไหน …ต้องมีบรรยากาศขนหัวลุก ผีโผล่พรวดระทึกขวัญ หรือพล็อตซ่อนเงื่อนหักมุม    ‘ครูมนัส จรรยงค์’​​ เจ้าของนามปากกา อ.มนัสวีร์ / ฤดี จรรยงค์ / รุ่ง น้ำเพชร ฯลฯ ไม่เน้นกระตุ้นความกลัวของผู้อ่านพร่ำเพรื่อ ไม่จับผีโยนใส่เรื่องแบบโต้ง ๆ แต่กลับเท้าความถึงปมลึกในจิตใจ อันเป็นต้นสายปลายเหตุที่แท้จริงของตัวละครแต่ละตัว แล้วค่อยใช้ผีเป็นองค์ประกอบตามสมควร เพื่อดึงความสนใจให้เรื่องเล่าเข้าถึงผู้อ่านสายหลอนได้ไม่ยาก ผ่านกลวิธีการเล่าที่ไม่ซับซ้อน ‘แต่ตราตรึง’ จนนักอ่านส่วนใหญ่เห็นตรงกันว่าเป็น ‘ผลงานชั้นครู’ …และควรต้องอ่านสักครั้ง หากแต่มองเหนือไปจากผีสางเหล่านั้น ครูยังชี้ชวนนักอ่านให้เห็นถึงความอัปลักษณ์ของมนุษย์ อันน่าสยดสยองกว่าภูตผีใดในโลก สอดแทรกบริบททางสังคม-วัฒนธรรมแห่งยุคสมัย ซึ่งพัวพันกับเรื่องรักใคร่ ปิตาธิปไตย วิถีชนบท และศิลปะวัฒนธรรมไทยเอาไว้ตลอดเรื่อง   มาอ่านเรื่องลี้ลับคลาสสิก ‘รวมเรื่องสยองของมนัส จรรยงค์’ แล้วผ่านคืนฮาโลวีนแบบลึกซึ้งไปด้วยกัน