İman Yolculuğuna Başlangıç̧Hristiyan iman yaşamına dair temellerin gözden geçirilmesi hakkında bir çalışma21-) Konu: DuaTanrı’ya sunduğumuz teşekkürün bir parçası da duadır (Mezmur 50:14-15; 116:12-19, I.Selanikliler 5:16-18).Tanrı’dan lütfunu isteme yolumuz duadır (Matta 7:7-8, Luka 11:9-13).Kutsal Kitap’ın Tanrısı’na isteklerimizi samimiyetle konuşabiliriz (Mezmur 145:18, Yuhanna 4:22-24, Romalılar 8:26-27, Yakup 1:5, I.Yuhanna 5:14-15)Ancak insanın günah ve kötülüğü o kadar derindir ki, suçlarımız Tanrı ve insan arasında bir “engel duvarı” olarak durmaktadır (Efesliler 2:14-16). Uygun bir aracı olmadan Tanrı’nın huzuruna giremeyiz.[1] Gökte ve yerde tüm güç ve yetkinin sahibi olan Mesih,[2] insanla Tanrı arasındaki tek aracıdır (Koloseliler 3:17, İbraniler 13:15). Bu yüzden Mesih aracılığı ile Kutsal Ruh’ta dualarımızı güvenle Baba Tanrı’ya sunabiliriz (Matta 6:6).Dua ve tapınma için Tanrı’ya Mesih adıyla yaklaştığımızda, Kutsal Ruh duamızı destekler. Bazen nasıl dua etmemiz gerektiğini bilemeyiz, Kutsal Ruh bize güçsüzlüğümüzde yardım eder: iman, umut, sevgi için destek olur; aklımızı ve yüreğimizi karmaşıklıktan, kaygı ve korkudan arıtmak için lütufkar bir şekilde bizde çalışır ve bu yolla zayıf dualarımızı güçlendirir, dualarımızı benliğin tutkularından arıtır. Dualarımız bu şekilde Tanrı’ya yükselir (Mezmur 10:17, Zekeriya 12:10):Romalılar 8:26 Bunun gibi, Ruh da güçsüzlüğümüzde bize yardım eder. Ne için dua etmemiz gerektiğini bilmeyiz, ama Ruh'un kendisi, sözle anlatılamaz iniltilerle bizim için aracılık eder. 27 Yürekleri araştıran Tanrı, Ruh'un düşüncesinin ne olduğunu bilir. Çünkü Ruh, Tanrı'nın isteği uyarınca kutsallar için aracılık eder.Böylece Tanrı’nın bizi dinlediğinden emin olarak dileklerimizi sunabiliriz (Matta 7:8, Yuhanna 14:13-14, Yakup 1:6).O’nun görkemli varlığının önünde kendimizi alçaltarak dua ederiz (Mezmur 2:11; 34:18; 62:8, Yeşaya 66:2).Dileklerimizi, ihtiyaçlarımızı Tanrı’ya Mesih’in adında ve Kutsal Ruh’un yardımıyla bildiririz.Tanrı yürekleri araştıran ve bilendir; yakarışlarımızı dinler. Bu yüzden günahların itirafı ve her konudaki ihtiyaçlarımız için Tanrı’ya imanla dualarımızı yükseltiriz.Tanrı’nın Mesih’teki vaatlerinden emin olarak, merhamet, yardım, şifa, bilgelik dilemek için ve her konudaki ihtiyaçlarımız için umutla dua ile ederiz.“Dua etmek” deyince genelde kendimizin ve yakınlarımızın ihtiyaçlarını söylemek aklımıza gelmektedir. Ancak duamız her zaman bütün dünyayı kapsamalıdır. Bütün kiliseler için, kilisede hizmet edenler için, ulusların yöneticileri için, düşmanlarımız ve kayıp insanlar için dua ve dilekler sunulduktan sonra, kendimiz ve yakınlarımız için dua etmeliyiz. Mesih bizler için aracılık ettiği gibi, bizler de dualarımızda bütün dünyanın yaraları ve ihtiyaçları için aracılık etmeliyiz.Tanrı’nın görkemine bakarak ve kendi günahlarımızı görerek, övgü ve tövbe dualarımızı sevgiyle, samimiyetle Tanrı’ya kaldırmalıyız. Baba Tanrımız’ın iradesine alçakgönüllülükle itaat etmeyi arayarak dua etmeliyiz. Ve kendimiz ve başkaları için olan dileklerimizi sabırla ve umutla sunmaya devam etmeliyiz.Tanrı sözü olan Kutsal Yazılar’a bakarak, Tanrı’dan öğrenerek, Tanrı Sözü’nü okuyup bizi pak kılmasını dileyerek dua etmeliyiz. Kutsal Kitap’ın bize dua konusunu öğretmek ve yön göstermek açısından yetkin olduğunu görerek dua etmeliyiz (I.Yuhanna 5:14).[1] Yuhanna 14:6, Yeşaya 59:2, Efesliler 3:12[2] Yuhanna 6:27, İbraniler 7:25-27, I.Timoteyus 2:5