İman Yolculuğuna Başlangıç̧Hristiyan iman yaşamına dair temellerin gözden geçirilmesi hakkında bir çalışma14-) Konu: Kutsallık Yaşamıİsa Mesih aracılığı ile bereketlendik, günahlarımız karşılıksız olarak bağışladı (Mezmur 32:1-2, Romalılar 4:6, II.Korintliler 5:19, 21), Kutsal Yazılar’a dayanan bu imanda kurtulduğumuzu biliyoruz.Mesih günahlarımızın bedelini karşılıksız olarak (lütuf ile) ödedi. Yani kurtuluşumuz Tanrı’dan bir armağan olarak geliyor –yani kurtuluşumuzda bütün yücelik Tanrı’ya aittir.Bu gerçeğin farkında olmak, bizleri alçakgönüllü kılmalıdır; çünkü günahtan dolayı ölümü hak etmiş olduğumuzu bildiğimiz için (Mezmur 143:2), kurtuluşumuz için sadece şükredebiliriz.Günahın yargısından kurtulmuş, günahın utancından özgür kılınmış olduğumuz gerçeği, aynı zamanda bizleri kutsal bir yaşamda devam edebilmemiz için eğitmektedir. Çünkü Tanrı’nın Sözü ve Kutsal Ruh’un işleyişi ile doğan iman, aynı zamanda insana yeniden doğuş vermiştir (II.Korintliler 5:17). Çünkü Tanrı bizlerin Adem’den gelen eski yaşamda devam etmesini istemiyor.Tanrı bize yeni iman, yeni bir doğuş verdi, çünkü bizlerin yeni bir yaşam (Romalılar 6:4; 8:11; 7:6) sürmesini istedi.Öyleyse iman eden bizler, ölümden dirilmiş kimselere yaraşır bir yaşam sürmeye çağrıldık… Suçları silinmiş, günahları affedilmiş kimseler nasıl yaşaması gerekiyorsa, öyle bir yaşamada devam edelim diye bereketlendik. Hepimiz kutsal olmaya çağrıldık (Levililer 11:45, I.Petrus 1:15-16). Bu yüzden Kutsal Yazılar’a dayanan iman, kutsal bir yaşam sürmek için iman eden kişinin canında sevinçle işler; böylece iman eden kişiler Tanrı sevgisine dayanan bir yaşamda devam etmeyi severler (Galatyalılar 5:6). Eski yaşamdan uzaklaşmışlardır…Böylece sevgiye dayanan iyi işlerle ve sevgiyle etkin kılınmış bir yaşam için gayret ederiz. Ancak buna rağmen bu işlerimiz bize bir hak kazandırmaz. Çünkü bizler her şeyde Tanrı’ya borçlu olduğumuz için, Tanrı’nın bütün buyruklarını tam olarak yapabilseydik bile “biz değersiz kullarız; sadece yapmamız gerekeni yaptık” demekten başka bir şey yapamayız (Luka 17:10).Çünkü iyi bir yaşamı istememiz ve bu yolda devam etmemiz için bizde etkin olan Tanrı’dır (Filipililer 2:13).Böylece kutsallığımız, yaptığımız iyi işlerden ya da erdemli yaşamaya çalışmamızdan gelmez. Kutsallığımız, iman ile Mesih’in bedeninde bir üye olarak O’nun mesh edilişini paylaşıyor olmamızdan kaynaklanır (I.Yuhanna 2:27). Kutsallaşmamız, kutsallığa yaraşır bir yaşamda devam etmeyi istememiz, aynı zamanda sonsuzluk boyunca Mesih’le hüküm sürmek için mesh edilmiş olmamızdan kaynaklanır (Matta 25:34, II.Timoteyus 2:12).Kutsal olmayı (kutsallık yaşamını) anlamaya çalışırken “Mesih’in neden çarmıhta öldü?” sorusundan bakarak anlamaya çalışalım. Bizler dünyasal yaşamda, ölümcül benliğin peşinden gitmeyelim diye Mesih bizim uğrumuza çarmıhta öldü (Romalılar 6:12-14). Mesih’in bizler için yaptığı fedakarlığı anladıkça, bizler de yaşamlarımızı Tanrı’ya şükranla sürdürmeyi daha fazla isteyeceğiz (Romalılar 12:1, Efesliler 5:1-2).Günahlarımızın yargısından Tanrı’nın lütfuyla ve Mesih aracılığı ile kurtulduğumuz için, Tanrı’nın bizler için yaptığı her şeye şükranımızı gösterebilelim ve her şeyde Tanrı övülsün diye (Matta 5:16, I.Korintliler 6:19-20) kutsal bir yaşam için gayret ederiz, kutsallık için içimizde Kutsal Ruh’un var ettiği istek büyümeye devam eder. Bizler kutsal bir yaşam sürelim diye yaratıldık. Kutsallık yaşamı, yaratıldığımız orijinal surete yaklaşalım diye vardır. Bunun için Kutsal Ruh bizleri günden güne yenilemektedir (Romalılar 6:13; 12:1-2, I.Petrus 2:5-10).Kutsallıktan iyi işler taşsa da, kutsallık iyi işlerden kaynaklanmaz. Mesih’in çarmıh ölümünü ve dirilişini Kutsal Ruh iman eden kişiye uyguladığında (Romalılar 6:4-6), kişi Tanrı benzerliğinde yenilenir (Efesliler 4:22-24). Böylece kişiler samimi tövbenin meyveleriyle devam ederler (Elçilerin İşleri 11:18, I.Yuhanna 3:9).Bu tövbe lütfu sayesinde kişiler giderek günaha daha fazla ölürler (Yahuda 20, İbraniler 6:11-12, Efesliler 3:16-19, Koloseliler 1:10-11) ve yeni yaşam böyle kimselerde artan bir şekilde etkin olmaya başlar (Romalılar 6:4, 6, 14, Galatyalılar 5:24).Kutsallık yaşamı, bizler günahlı olduğumuzu bilelim (Mezmur 32:5) ve günahlarımızın affı ve doğruluk için Mesih’e bakarak yaşayabilelim diye vardır (Romalılar 3:19-26; 7:7, 24-25). Böylece Kutsal Ruh’un doluluğunu tadarak, lütuf ve ruhsal donanımlar için dua eden imanlı kişi, Tanrı benzeyişinde yetkin kılınmayı isteyerek ilerler (I.Korintliler 9:24, Filipililer 3:12-14):I.Yuhanna 3:1 Bakın, Baba bizi o kadar çok seviyor ki, bize "Tanrı'nın çocukları" deniyor! Gerçekten de öyleyiz. Dünya Baba'yı tanımadığı için bizi de tanımıyor.2 Sevgili kardeşlerim, daha şimdiden Tanrı'nın çocuklarıyız, ama ne olacağımız henüz bize gösterilmedi. Ancak, Mesih göründüğü zaman O'na benzer olacağımızı biliyoruz. Çünkü O'nu olduğu gibi göreceğiz.3 Mesih'te bu umuda sahip olan, Mesih pak olduğu gibi kendini pak kılar.Böylece Tanrı’nın adını kutsal kılan bir yaşam için, O’nu tanımakta ilerleyen bir yaşam[1] için, O’na övgü (Mezmur 145) getiren bir yaşam için (Çıkış 34:5-8, Luka 1:46-55, 68-75, Romalılar 11:33-36) dua ederiz ve yaşamımızla bunlara tanık ederiz.Böylece kutsallık kendi düşüncelerini Rab’bin düşüncesi ile yenilemek ve buna göre yaşamaktır (Matta 16:24-26, Romalılar 12:1-2, krş. Luka 22:41-42):Titus 2:11 Çünkü Tanrı'nın bütün insanlara kurtuluş sağlayan lütfu ortaya çıkmıştır.12 Bu lütuf, tanrısızlığı ve dünyasal arzuları reddedip şimdiki çağda sağduyulu, doğru, Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürebilmemiz için bizi eğitiyor.Sonuç olarak iç varlığımızı yenileyen Tanrı Sözü ve Kutsal Ruh aracılığıyla (Yuhanna 17:17, 19, 15:3, Efesliler 5:26, II.Selanikliler 2:13), günahın üzerimizdeki egemenliği dizginlenir (Romalılar 6:6, 14, Galatyalılar 2:20 Romalılar 8:2) ve günahın üzerimizdeki gücü zayıflamaya başlar (Galatyalılar 5:24, Romalılar 8:13); böylece Tanrı’yı tanımakta ve sevmekte ilerler, lütuflarda güçleniriz (Koloseliler 1:11, Efesliler 3:16-19). Tanrı’nın hoşnut olduğu kutsallık yaşamını bu şekilde sürdürmeye devam ederiz.Dua edelim: Gece gündüz durup dinlenmeden şöyle diyorlar: Kutsal, kutsal, kutsaldır, Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı, Var olmuş, var olan ve gelecek olan (Vahiy 4).[1] Yeremya 9:23-24; 31:33-34, Matta 16:17, Yuhanna 17:3