Dziś o radości istnienia. O tym, że to stan ducha a nie chwilowa wesołość. I o tym jak ją osiągnąć. A także o tym, co jej się sprzeciwia: o podmiotowości, która nie widzi nic poza sobą, o ukrytym resentymencie wobec życia i czasu, jakim jest nowoczesna cywilizacja, o odcięciu od greckich początków.
Mówię też o tym, dlaczego nie zgadzam się z tezą mojego serdecznego kolegi Tomka Stawiszyńskiego, że tylko chrześcijaństwo jest receptą na powrót fatum.
Zapraszam do słuchania i odwiedzenia mojego patronita (kawa-z-filozofem), bo tam szansa na filozoficzne spotkania ze mną i wykłady!!!