In aflevering 7 praten we over ‘kleine ik en volwassen ik’, oftewel over het innerlijk kind dat we allemaal in ons dragen, zelfs als we volwassen zijn, en dat zo nu en dan nog flink van zich laat horen!
*In wat voor soort situaties wordt ons innerlijk kind getriggerd?
*Wat zijn gedragingen die bij een ‘kleine ik’ thuishoren en welk gedrag bij een volwassenen?
*Is de ‘kleine ik’ aanspreekbaar op gedrag of überhaupt in staat om aan zelfreflectie te doen?
*Waarom is een time-out of even van een situatie weggaan een goede manier om je ‘volwassen ik’ te hervinden?
*Heeft ons innerlijk kind te maken met dat deel in ons dat zich angstig, gekwetst of niet gehoord voelt? En hoe geef je het nu wel liefdevolle erkenning?
*Hoe raak je ervan bewust dat je aan dit stuk kunt werken? Kun je dat zelf of altijd met behulp van een ander?