Nadežda Petrović je bila više od slikarke: bila je simbol otpora, hrabrosti i modernosti. Razapeta između Matisovih pohvala i nerazumevanja beogradske kritike, Nadežda je čitavog života sebi krčila put neumornim radom i verom u svoje slikarstvo. Ova karijatida srpske kulture bila je prva učenica jedne slikarske škole, nastavnica, ratna fotografkinja, kritičarka, organizatorska prvog ženskog protesta, prva sekretarka Kola srpskih sestara, prva žena sa redovnim ratnim rasporedom i (za sada) jedina koja se našla na jednoj srpskoj novčanici. Nadežda je u našu umetnost donela impresionizam i eskpresionizam, i bila inspiracija mnogim ženama koje su pomerale granice srpske kulture, kao što je Katarina Ambrozić, koja je 1951. odbranila prvi dokotrat na temu moderne umetnosti, i to upravo baveći se Nadeždinim slikarstvom. U ovoj epizodi govorimo o porodici Petrović, kako se njena sestra Anđa dopisivala sa Tolstojem, o kući Petrovića kao "najviše kulturnom i najviše jugoslovenskom kućom u celom Beogradu", o Nadeždinom školovanju, prijateljstvu sa Meštrovićem i talentu koji je uprkos nerazumevanju izdržao test vremena i nametnuo je kao jednu od ključnih figura 20. veka. Diskutujemo o njenoj spremnosti da zarad solidarnosti ostavi umetnost po strani i posveti se organizovanju protestnih zborova i agitovanju za slobodu, zatim o nadimku koji joj je dao Domanović, ali i Disovim kritikama.Nadežda Petrović je kao pripadnica evropske kulturne elite ćitavog života osećala ljubav prema svojoj domovini i beležila predele i portrete seljaka, guslara, ali i uglednih i dragocenih ljudi kao što su Jaša Tomić, Jovan Skerlić i Ksenija Atanasijević.Pridružite nam se u razgovoru o ženi koja 110 godina nakon tragične i prerane smrti ostaje uzor, čija plemenitost, predanost i obrazovanje obavezuju i nastavljaju da inspirišu.