رنگ داره از صورت دنیا می‌پره.
بارون هم دیگه زورش به شستن خاکستری خیال آدما نمی‌رسه.
به هر مرزی که پناه می‌بریم سایه‌ی ابر سیاه گناه بالای سرمونه.
چه سرسبز بود دره‌ی ما.
حالا اما چیدن یه سیب سرخ هم شده از جنس بلورین و شکستنی آرزو.
از خودمون فرار می‌کنیم به این امید که خونه‌مون رو پیدا کنیم.
خونه‌ی رنگی نقاشی بچگی اما هنوز توی همون دره‌ست..
.
Created by: Ehsan Ahani
Graphic Design: Sepehr Omidvaar