Ozge bu kaydında gerçekten! soguk bir New York gunundeki yurusunden kurdugu ilginc baglantıları doğal bir kayıt ile anlatmaya çalışıyor. Ve bir yandan da kariyerinde de ,duygusal ve ailevi iliskilerinde de her seye ragmen cok emek veren bir kadin olarak da konusuyor. İlham aldığı şey 'Sevmek' olarak adlandırsa da aslında derin ve alanı geniş birçok eylemi barındırıyor. Emek, sabır, caba, ınanc gıbı.. İslerımız, arkadaslıklarımızı, aılemızı, partnerımızı (yani daha derin bir yerden etkılesım kurdugumuz ınsanları ve seylerı), bazen kendimizi bile ; iyi günde de kotu gunde de daha sabırlı, affedici, fedekar, mucadeleci, sevkatli... olmaya nasıl gonullu oluyoruz yada olmuyoruz? Iste o kendımızle olan ınce analız ve sonucundakı kararlarımıza ve bunların getırılerıne soru ısaretı koyuyor Ozge.

Yuruyusunun ve deneyımlerının sonunda emin oldugu sey, ınandıgın ve ıstedıgın seyler ıcın ıklım ne olursa olsun buyuk emek, sabır, ınanc ve sevgı gerektıgı! Sadece guneslı havada degıl, bazen kotu hava kosullarında gosterebıldıgımız bu krıtık adımlar ılerıde sanslı olarak gosterılen veya sanslıydım dıyebıldıgınız anlara goturebılıyor.

Ufak bır not ıle bıtırmek ıstıyorum,

Ozge bir cok yonden gercekten sevıldıgı ve sevdıgı bır deneyımın ıcınde oldugu ıcın ve her gecen gun bunun derınıne ınıp her mevsımınde sevmek diye adlandirdigi derin seyi anlamaya calıstıgı ıcın cok sanslı hıssedıyor. Umarım tum Ikıncıben'ler sevmeyı daha derın ogrenebıleceklerı, sevılmenın derınlıgını daha cok hıssedebıleceklerı kısı ve isler ıle yolları kesısır. Ve coktan bunu karsılayabılecek cesarete ulasmıssındır!

Sevgiler,

Ikıncı Ben

...''yasamımız boyunca kazanmak istedigimiz hicbir kimlik, bize armagan edilmez edilse bile oyle bir kimlik, kosullarını kendimizde gerceklestiremedigimiz surece, ancak gecici olarak tasıyabilecegimiz ve baskalarının da gecici olarak inandırabilecegimiz bir kimlik olabilir. Amacladıgımız bir kimligi elde edebilmenin, ardından da dunyanın onune boyle bir kimlikle cıkabilmenin ve dunyadan, oteki insanlardan bu kimligimize saygı duymalarını talep etmekte haklı olmamızın tek yolu, o kimligi tasıyabilmenin kosullarını once kendimizde gerceklestirebilmemizdir.''...

Ahmet Cemal- Giderayak

Böyle Söyledi Zerdüşt- Friedrich Nietzsche

Sayfa 37

Turist olmak diye başladık ama derdimiz Turist olup olamamak degildi aslında. 20'lik kafamızla Dünya'nın bir yerlerinde yasam kurmaya calısırken , geçici olan ama sebepsiz olmayan hislerimiz ve düşüncelerimiz üzerine konustuk. Aslında ikimiz de bulundugumuz konumlardan gayet tabii memnun ve tatminken, bazen neden tatminsiz ve isteksiz oldugumuz üzerine kafa yorduk. Nedir yasamımızın belli zamanlarında bize hüküm sürmeye çalışan bu garip hal ve tavırlar !? Etkenler çok olsa da ,genel olarak cümlelerimizin sonu hep yine bize baglandi usulca. Velhasılkelam Bilinçli olma yetenegini kullanabilen insanlarız. 20'lik kafamızla.

EK:

MUBI: REPSIDE- Joachim Trier 

Apartamento, issue #28 

Böyle Söyledi Zerdüst- Friedrich Nietzsche

Kendime Düşünceler- Marcus Aurelius 

Atamic Habits - Tiny Changes ( p.28) < https://www.opportunitiesforyouth.org/wp-content/uploads/2021/04/Atomic_Habits_by_James_Clear-1.pdf >

Kulaklık takıp müzik açmamak. 

* Bitiriş şarkısı AnnenMayKantereit - Tom's Diner ( Ben koyamadım siz bitince açıp dinleyin lütfen!)

Bu podcast biraz tat kaçırabilir. Ahmet Cemal ile 'insanlık ve yaşamak hakkı' kavramları üstüne düşündüğümüz bir kayıt bu. Popüler kültürün etkisiyle sosyal medyada yaşama hakkını savunduğun  belli kitlelere -sadece sesi duyulan kitleler- olan sempatini popüler olmayan kitlelerde de gösterebiliyor musun? Mesela Savaş veya açlık ile yaşayan toplulukları renkli bayraklar ile selamlayabiliyor musun sosyal medya hikayelerinde?  Sence Eşit derecede yaşam haklarını savunabiliyor musun her kitlenin? Yoksa en çok hangi olay  medyaya koyuluyorsa 'insanlığın' orada mı başlıyor? Düşünelim... En son ne zaman ayrım gözetmeksizin karşılaştığın herhangi bir topluluğun sadece yaşama hakkı olduğu için hakkını savundun? Yada asıl soru şu 'her topluluğun yaşam hakkını savunabiliyor musun sence?' Savunmadığında buna etki eden faktörler ne?  Irkları mı? İnançları mı ? Siyasi görüşleri mi? Cinsel seçimleri mi? Yine çok soru sordum. Biraz Ahmet Cemal'den bahsetmeliyim.

Ahmet Cemal, 5 Mart 1942 tarihinde İzmir'de doğdu. 1 Ağustos 2017 tarihinde vefat etti.  Çevirmen (Nietzsche ,Kafka, Zweig, Canetti..) , yazar aynı zamanda tiyatro ve sanat bölümlerinde öğretim görevlisi(idi). En önemlisi Sanat, hayat ve kelimeler üzerine düşünen bir aydın. İyi ki okudum, keşke tanısaydım! dediğim düşünür. Kelimeler ile tanımlamak zor kendisini zaten ben kelimeleri Ahmet Cemal kadar iyi kullanamam. Araştırdığıma göre onu inanılmaz seven bir öğrenci kitlesi mevcut. Hayatlarına dokunan kişi olarak tanımlıyorlar Cemal'i. Denemelerini okumak biraz cesaret istiyor gibi bir durum söz konusu, sindirilmesi bir hayli zaman alıyor. Bakış açını genişletip eleştirel bir perspektiften bakmanı sağlıyor hayata. Bu yüzden birlikte okuyalım ve düşünelim istedim.  Beni dinlediğin ve okuduğun için teşekkürler. 

 Okuduğum kitap Şeref Bey Artık Burada Yaşamıyor. Can yayınları.