Een dierbare vriendin gaf een groot feest met logeerpartij en een ochtendprogramma en ik was erbij!
Even dan.
En dat kleine grote moment zorgde voor 'n heerlijk geluksgevoel én diepe rouw. Op het moment zelf en ook nu nog, een paar dagen erna.
Want juíst door er even bij te zijn, zag en voelde ik wat en hoeveel ik heb gemist en mis. Dat deed (en doet) zeer. En het deed me ook verdriet dat ik niet écht mee kon doen met de rest. Me mengen in een gesprek, kletsen in een groepje, me soepel door de mensen bewegen, meehelpen het huis versieren, samen koken, dansen, tot laat doorgaan, met elkaar op de kamer slapen, de volgende ochtend samen ontbijten en taart eten - au. Ik mis mijn oude lijf en hersenen ontzettend.
Dus ja, het was fantastisch om m’n jarige vriendin te zien schitteren en genieten en me te omringen met mijn lieve vriendinnen en andere inspirerende vrouwen. En ik vond het heel moeilijk en voelde een groot verdriet. Tegelijkertijd.
Mocht je dit dubbele gevoel ook ervaren op een feestje of de komende feestdagen? I feel you, dat kan dus gewoon en je bent niet alleen.
[Sidenote]
Bestel je eigen Inner compass cards
🙋🏼♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op Instagram
📗 Bestel hier mijn boek Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd
