Ik ga een weekend in m'n up naar Gent en neem mee.....mijn Satisfyer!
Dacht ik.
Bij aankomst in Belgie bleek dat ik haar aan de oplader had laten hangen. In de woonkamer. Naast de piano. Terwijl onze hulp de volgende dag zou langskomen.
Ik kreeg het koud en warm tegelijk. HOE GENANT?!
Maar na wat gelach met Frits en mijn vriendinnen kon ik die schaamte al snel loslaten en ombuigen.
Want waar moet ik me precies voor schamen? Dat ik plezier heb? Voor iets wat heel normaal en lekker is? Nee dus.
Die schaamte is er bij mij (en bij vele andere vrouwen, tis namelijk een cultureel ding) met de paplepel ingegoten. Al op jonge leeftijd leerde ik dat ik me niet al te opzichtig mag uiten, want dat is niet netjes. Mijn oma zei altijd: "Handjes boven de dekens!" Ik leerde dat lichaamsbeharing vies is, je nooit hardop om een tampon moet vragen, menstruatiebloed blauw is, borsten rond en stevig horen te zijn, je overal lekker moet ruiken en een slet was als ik met veel jongens zoende. En is het je wel eens opgevallen hoeveel producten er bij de drogist te koop zijn voor de vrouwelijke intieme hygiene?! Voor mannen bestaat er niet één. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles bedekt met een dikke laag schaamte.
Ben ik zo klaar mee. Hoera voor mijn satisfyer!
[Sidenotes]
Wellust, Elise van Alderen
Lust, de podcast
🙋🏼♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op Instagram
📗 Bestel hier mijn boek Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd
