De val van grote culturen is zeker een van de interessantste onderwerpen van de hele mensheid, Atlantis en alles wat daarna kwam.

Mensen begrijpen vaak niet hoe het kan dat een rijke, militair best uitgeruste staat zich laat veroveren door wilde hordes die zwakker lijken.

Aan het begin van de 20e eeuw schreef de Duitse filosoof Oswald Spengler in zijn invloedrijke werk “De ondergang van het Avondland” over de ups en downs van culturen en volkeren. Volgens hem kende elke cultuur een bloeifase, zoals de lente en de zomer, het menselijk leven zelf, gevolgd door herfst, winter en ondergang.

Spenglers werk werd ook vaak misbruikt door nationalisten, en dit moet hier worden opgemerkt vanwege de volledigheid ervan.

Mesopotamië eindigde anders dan Rome, in de zin dat Rome zelf, de stad Rome, zowel militair als economisch praktisch leek op een worstelende bokser die zich er een weg doorheen vocht en in ronde 12 werd uitgeschakeld. 

In Mesopotamië gebeurde alles heel snel, maar er zijn ook parallellen.