Başkalarının senin canını acıtmak için söylediği yargı dolu sözlere üzülüp öfke duysanda günün sonunda kendinden şüphe ettiğin oluyor mu? Sana, benliğine sarf edilen aşağılayıcı, kıyaslayıcı sözleri bir süre sonra kendine sarfettiğini hiç fark ettin mi? "Kalp denizdir, dil de kıyı. Denizde ne varsa kıyıya o vurur." der Mevlana Öfke ve kızgınlık anlarında ağızdan çıkan yaralayıcı ve kırıcı sözler içerde olanın coşkun denizler gibi dalgalanıp kıyıya yani dile vurmasıdır aslında. “Öfke anında söyledim, söylediklerimde samimi değildim “ der kişi bu bel altı vuruşlara ama denizde yani içerde olan kıyıya yani dile vurmuştur bir kere… Kalpte olanlar, baskı anında (tartışma, kavga , öfke anlarında) açığa çıkıp kıyıya yani dile , söze vuranlar ve yarattığı görünmez yaralar üzerine…