In de supermarkt moet je al geluk hebben om meer te vinden dan een Jonagold of een Elstar. Als je naar de peren kijkt, is het al Conference wat de klok slaat. Nochtans waren er vroeger tientallen fruitrassen in Vlaanderen. Het platteland was een lappendeken van weides, met hoge fruitbomen. Die maakten plaats voor intensieve fruitteelt met allemaal dezelfde laagstammen. Nochtans hebben de oude rassen hun kwaliteiten. Hoe halen we ze terug?
Dirk Van Den Eynde is een fervente verzamelaar van oude fruitrassen. Hij heeft de afgelopen jaren al 430 vergeten rassen naar zijn Bogaerdenberg gehaald. Dirk heeft diverse redenen voor zijn levenswerk. Allereerst helpt hij zo de natuurlijke fruitrassenrijkdom een flink handje. Hij wil streekeigen rassen, omdat die beter passen bij de natuurlijke omstandigheden in zijn regio. Door minder bespuiting heb je in de Vlaamse heuvels bovendien minder last van erosie als gevolg van afspoeling van grond. Die grond komt los te liggen door het rijden met zware tractoren met spuitmachines.
Anse Kinnaer is geboren en getogen in Tienen en opgeleid als bio-ingenieur bodemkundige. Ze is landschapsonderzoeker en houdt zich vooral bezig met het uitvoeren van historisch geografisch onderzoek in functie van bescherming van landschappelijk erfgoed. Dankzij een project in 2016 in Haspengouwen werd ze expert inzake hoogstamboomgaarden en erfgoedzorg. Haar interesse ligt vooral in landschap vanuit verschillende perspectieven: erfgoed, landbouw, natuur, toerisme en de samenwerking tussen die domeinen.
👉 Meer weten