Sinemamızın ünlü yönetmenlerinden Zeki Demirkubuz’un 1997 yılında yazdığı ve yönettiği bağımsız filmi Masumiyet filmiyle, birçok sinefilin aksine yeni tanıştım. Bilinçli bir şekilde izlemeyi ertelediğim ve sinemamızın kült yapımları arasına neden girdiğini anladığımda ise bunu hemen bir bölüme konu etmek istedim. Oyunculuğu, senaryosu, konusu, Foucault’lu ve Anayurt Otel’li çağrışımlarımla kendi kayıplarını sindiremeyen ve bundan dolayı aynı tekrarlara süreklenen karakterlerimizi incelediğim yeni bölümümüz yayında! Dinlemek için Spotify linkimize profilimizden ulaşabilirsiniz! #masumiyet #innocence #zekidemirkubuz #arthouse #halukbilginer #deryaalabora #güvenkıraç #filmanalizi #psikoloji #psikolojikfilmokuması #filmental Referanslar Baloğlu, U. (2018). Masumiyet filminde çocuk, televizyon ve bağlanma ilişkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 22(1), 1-30. Demir, B. Yas, Depresyon ve Tekrar. Yazı Ekibi. Faraji, H., & Yılmaz, M. (2023). Borderline Kişilik Bozukluğunun “Masumiyet” i ve “Kader” i: Bir Film Analizi. Aydın İnsan ve Toplum Dergisi, 9(1), 67-89. Freud, S. (1989). The ego and the id (1923). Tacd Journal, 17(1), 5-22. Fridhandler, B., Eells, T. D., & Horowitz, M. J. (1999). Psychoanalytic explanation of pathological grief: Scientific observation of a single case. Psychoanalytic Psychology, 16(1), 34. Friedman, M. (1985). Toward a reconceptualization of guilt. Contemporary psychoanalysis, 21(4), 501-547. Kılınç, B. (2008). Albert Camus ve Fydor M. Dostoyevski arasındaki düşünsel farklılıklar ve bu farklılıkların Zeki Demirkubuz filmlerindeki etkileri. Shapiro, E. R. (1996). Grief in Freud's life: reconceptualizing bereavement in psychoanalytic theory. Psychoanalytic Psychology, 13(4), 547. Vaillant, G. E. (1985). Loss as a metaphor for attachment. American Journal of Psychoanalysis, 45(1), 59.