Hoe doe ik dat aanwezig zijn, hoe ben ik een veilige man?
Ik deed dat vroeger door me terug te trekken, ook in mijn seksuele energie. Maar dat was niet écht veilig. Ik was wat aan het compenseren. Ik was aan het zorgen voor de ander. Dat gaf me ergens macht en tegelijkertijd bracht ik mezelf niet helemaal in. En jezelf inbrengen als man is best een groot thema. Ook in mijn lomi-lomi massages is dat een onderwerp. Hoe ben ik aanwezig en hoe verhoudt ik mij tot mijn eigen seksuele energie? Het was en is nog steeds een onderzoek in mezelf.
Wie is er verantwoordelijk als het in een relatie niet werkt?
Ik zie vaak de vinger naar de man wijzen. Ik heb in mijn persoonlijke relationele leven ook regelmatig gehoord: ‘Jij was te grijperig!’ Terwijl het ook nodig is om de andere kant te bekijken. Vrouw; hoe goed ben jij in de grens aangeven? We hebben allebei aandeel.Wij zijn allebei verbonden met een mannen- en vrouwenveld en beide hebben heel veel meegemaakt. En dat raakt elkaar. Als we het bijvoorbeeld hebben over afwezige vaders dan kom ik in opstellingen vaak koud geworden moederharten tegen.
Relaties en ongeboren tweelingen of meerling zijn
Ik ken het heel goed; een ontzettende aantrekkingskracht naar vrouwen toe. Alsof er iets in mij helemaal smolt, een soort van herkenning had. Ik kon wel 20 keer op een dag helemaal verliefd worden. Ik heb het uitgebreid onderzocht in mezelf en met anderen. En ik heb ontdekt dat dit vooral gebeurt met mensen die ook de helft van een ongeboren tweeling of meerling zijn! Iets het celgeheugen gaat dan aan. Als je daarop partners blijft aantrekken, dan wordt het heel gecompliceerd. Want die ene persoon; die kom je nooit meer tegen.
Meer over Wim:
www.wimdelaet.com
Qruun over Nieuwe Monogamie: ‘Voor mij is dat het hardnekkige besluit dat je als stel hebt te nemen om van je relatie een veilig speelveld te maken waarin alles welkom is. Waarin alles gezegd kan worden, je verlangens, wensen en behoeften kunt uiten. Stop met het op eieren lopen in je relatie, daardoor vervreemd je van elkaar.’
Relatieleed
54 procent van de huwelijken gaat stuk. Heel vaak dat via een affaire of vreemdgaan, waarom heb je niet eerder kunnen onthullen wat je verlangde of wenste? Er is zo verschrikkelijk veel relatieleed, dat ik daar een fanatieke ambassadeur voor ben geworden.
Op schoot
Persoonlijk groeide ik door de opleidingen die ik heb gedaan en ik sprak in mijn praktijk heel veel stellen zodat ik kon afkijken hoe je relaties totaal naar de kloten kan helpen. Dus ik werd ook op ideeën gebracht en met mijn neus op de feiten gedrukt als je dingen niet durft aan te kaarten of bespreekbaar maakt met je partner. Eén van de veranderingen was, is dat ik begon mijn vrouw op schoot te nemen als ik thuis kwam. Zodat we even konden landen en inchecken bij elkaar. Dat heeft veel verandering gebracht.
Relatie als hobby
Wat er nog meer veranderd is in mij? Mijn vrouw zal zeggen dat ik heel gevoelig ben geworden voor geweldloze communicatie. Ik haal verwijt en verlangen uit elkaar in onze gesprekken. Ik ben me bewuster geworden van wat een relatie is. Ik ga gesprekken aan, ben ook lastiger geworden dan vroeger en laat niet veel meer lopen. Elke week praten we heel bewust over aspecten die met onze relatie te maken hebben. Ik adviseer mensen om van hun relatie een hobby te maken en dat doe ik ook. Het is geen werkwoord, maar een hobbyplek.
Meer over Qruun:
https://qruunschram.nl/
De podcast Nieuwe Monogamie
https://open.spotify.com/show/0ri4fckJeigiE1Nw5Tw7go?si=20092bf0082f4750
Ik ben met Dirk in gesprek over het thema seksualiteit en intimiteit. Een thema wat voor hem als jongen best lastig was. ‘Ik had een diep gevoel binnenin dit is iets bijzonders. Dit is niet vrijblijvend. Het voelt als iets heel krachtigs en ik heb hier zorgvuldig mee om te gaan. Ik had een diep verlangen, maar tegelijkertijd ook you can’t fuck around. En in die tijd voelde ik me daar alleen mee. Iemand was wel handig geweest om mee te praten. Toen ik 15 was probeerde ik het gesprek te openen, maar dat werd door mijn vrienden weg gelachen.
Er zat voor mij altijd iets delicaats in het thema seksualiteit. Fast forward gaf de Tao me een mooie houvast. In de Taoïstische Seksuele methoden hebben ze het over 100 keer vrijen met een vrouw zonder te ejaculeren. Dat nam ik toen wel erg letterlijk en ik heb daarin een mooie levensreis gemaakt met mijn vrouw. En die maken we nog steeds. Als man ben je per definitie seksueel onzekerder dan een vrouw. Een man heeft zijn energetische basis in de hemel en hoofd en als vrouw heb je die seksuele basis in je lijf en je bekken. Dat maakt de penis het zwakste en wiebeligste punt.
En dit obsedeert mannen, ze zien het in haar en willen het hebben. En de meeste vrouwen zijn vergeten dat ze het hebben! Voor mannen is het dus belangrijk om zekerheid en grip daarin te vinden zodat hij zich zekerder voelt. Hoewel ik inmiddels ook heb geleerd dat het veel meer gaat om containen dan om controleren. Daarom werk ik ook met mannen met het innerlijk swordsmanship, met het zwaard. Die uiteindelijk eindigt in de verbinding met je penis.
Als je als man een vrouw penetreert met jouw licht, dan roer je letterlijk in haar donker en haar karmische stukken. Wees niet verbaasd als man, dat er in jullie relatie van alles aan gedoe jouw kant op komt. Dat is onderdeel van je verantwoordelijkheid nemen. Mannen en vrouwen testen elkaar hierin keer op keer uit. Totdat er een punt komt waarop er meer onthechting komt en een dieper zakken in jezelf. En wat ik bij veel koppels zie, die in gedoe komen is dat ze eerst nog hun eigen ‘huiswerk’ hebben te doen.’
Meer over Dirk
https://lifeprojects.be/nl
PS Dirk start met een online training over het belichamen van je mannelijke energie, het zwaard in jezelf. Ook heel mooi voor vrouwen om te doen. Zodat je de mannelijke energie in jezelf begrijpt én de mannen in jouw leven. Je vindt de link hier: https://lifeprojects.be/nl/alchemie-van-de-wijze-man
Jezelf echt blootgeven is next level!
Ik ga in gesprek Peter de Haan. We hebben het over schaamte. Over hoe Peter als klein jongetje in zijn tekeningen altijd een wc’tje tekende. De wc waar van alles gebeurde! Van nieuwsgierigheid en experimenteren veranderde dat ook naar schaamte.
Als jonge man genoot ik van het experimenteren in de seksualiteit met mijn eerste vriendinnetje. In een latere relatie, waar kinderen in het spel kwamen, werd een stuk serieuzer. De speelsheid verdween, ik was bang voor oordelen en liet mezelf lijdzaam ondersneeuwen.
Peter: ‘Ik had zelf flink te duik te maken in waar ik me voor schaamde. Ik ben dat gaan onderzoeken door plassende mensen te gaan schilderen en fotograferen. Die beelden hangen nu op mijn wc en daar schrikken mensen ook wel eens van!’ De rode draad in mijn leven gaat over vrijheid versus schaamte en ook ik deed de wc-deur achter me dicht en verborg dingen. Jezelf echt blootgeven is next level.
Van stroming in de wc stappen we over naar stroming in de zweethut. Hutten waar Peter de watergieter is. We hebben het over sjamanisme, drums bouwen, de titel sjamaan, de stroom van het leven volgen. Over spirit en bezieiling en jezelf worden no matter what! En over hoe hij nu zijn intieme leven vormgeeft. Niet in de vorm van polyamorie, maar in een netwerk relatie met meerdere mensen heel dichtbij.
Meer over Peter de Haan
https://www.depoldersjamaan.nl/over-mij/
Erik en ik gaan in gesprek over autonomie en seksuele autonomie in relaties. Een onderwerp waar hij zelf een flink pad in gelopen heeft. Erik: ‘ik wil mijn seksualiteit niet meer laten gijzelen’. Hij houdt zich bezig met mannenwerk én werkt ook met koppels en vrouwen. We hebben het over...
Je relatie openen, of open relateren, en wat dat brengt aan angst, spanning én echtheid. Dat die über strakke Mr. World, waar zijn partner mee op een dating app zat, in het begin best wel pijn deed.
Hoe relaties, net als je werk, ook een gouden kooi kunnen worden. Hoe mannen én vrouwen elkaar vasthouden, onderdrukken én vastzetten vanuit oude kindspijn.
Hoe vrijheid en eerlijkheid in zijn huidige relatie ervoor zorgen dat ze én een goed seksleven hebben én dat ze allebei juist minder willen ‘uitvreten’.
Dat mannen willen oplossen en fixen, niet omdat ze dat graag willen, maar omdat ze gevoelens en emoties van tafel willen. De mannen die bij hem komen vragen juist of ze een schop onder hun kont kunnen krijgen. Iets wat ze van hun vader gemist hebben.
Erik nodigt mannen graag uit voor tough love!
Meer over Erik
https://mentorofmen.com/
In deze aflevering ga ik in gesprek met Ronald Jonker. Ronald geeft de-armouring sessies. Hij werkt extern en intern in het bekkengebied met fysieke en energetische lichamen van mannen én vrouwen. Als man kwam hij in zijn eigen seksualiteit tegen dat hij te snel klaarkwam. En ontdekte hij, dat er in zijn anus en op zijn penis allerlei blokkades (armours) zaten die ervoor zorgden dat zijn energie niet goed door kon stromen en vooral naar voren bewoog.
We starten het gesprek met de drum en een prayer. Net zoals hij in zijn sessies doet, want werken met sexuele energie en alles wat daar vast zit aan trauma en onverwerkte emoties vraagt om een zuiver, helder en leeg kanaal te zijn als lichaamswerker.
We hebben een heel open gesprek over het genot dat je kunt ervaren in de anus. En ook hoe helend het kan zijn als man om gepenetreerd te worden. Dat je je op deze manier ook kunt verplaatsen in de ervaring van een vrouw. We hebben het over weg van het doelgerichte. Over je verlangens en fantasien op tafel leggen en alles in een relatie in radicale eerlijkheid bespreekbaar maken. Niet voor de seks, maar ook juist tijdens de seks. Seks zien, belevenen en insteken als meditatie! En tot slot eindigen we met: wat is yinyoga voor je anus?
Meer over Ronald
https://www.naturalhealinghands.eu/
https://magievanseksualiteit.nl/
In deze podcast ga ik in gesprek met Yves Bonroy die werkt met mannen en stellen als intimiteitscoach, sekstherapeut en relatietherapeut. We praten over hoe je als man zekerder kunt worden in je seksualiteit. Onzekerheid waar Yves zelf ook ontzettend mee worstelde. Een paar take aways. Vooral bezig zijn om het voor een ander fijn te maken, werkt niet. In je hoofd zitten tijdens seks, werkt niet. Een scriptje en stappenplan afdraaien met hoe het de vorige keer ging, werkt ook niet… Wat werkt dan wel? In je lijf zitten, vanuit ontspanning met elkaar zijn. Je ja’s en je nee’s helder herkennen én deze ook durven uitspreken. Helder hebben, voor wie is dit wat ik doe?
Fijne seks is er niet vanzelf.
Yves vertelt over zijn ervaring als tantrisch gigolo en hoe hij heel hands on heeft geleerd wat wel en niet werkt. We hebben het over hoe ik een ‘Jan’ (de naam van mijn vroegere relatietherapeut) mistte in de slaapkamer. En dat Yves juist met mannen aan de slag wil in dit stukje. Om heel dichtbij, heel integer samen door het vuur te stappen. Met al het ongemak wat er ook is. Want dat is misschien wel de grootste conclusie. Ongemak hoort juist bij zo iets heerlijks als seks.
Meer over Yves:
https://yvesbonroy.com/
Frank Kouws:
Toen ik een jaar of 14 was, vertelde mijn moeder me een familieverhaal rondom seksueel misbruik. Ik was net zelf in de ontdekkingsfase, met meiden van mijn leeftijd en had niet geleerd om te communiceren. En zeker op die leeftijd, als ik dan opgewonden raakte, dan was ik een onhoudbare dekhengst die net zo lang door ging tot er een nee kwam.
Het maakte dat ik op slot ging. En dat ik bij elk contact met een meisje dacht: doe ik het nou goed? Ik was bang om zelf te misbruiken. En durfde het niet aan om dingen bespreekbaar te maken. Dit is de moeilijke opstart geweest, het jongetje in mij heeft veel afwijzing ervaren. Later praatte ik er weer veels te veel over en sloeg ik door.
Ik ben er voorstander van geworden om zoveel mogelijk dingen te normaliseren. Ook rond seksualiteit. En dan krijg ik ook heftige reacties van mensen: ‘dus jij vind het normaal dat…!?’ Er is nog veel taboe rondom seksualiteit. Ik voel me best een vrij mens, maar ook ik betrap me nog op schuld en schaamte in mezelf.
Meer over Frank
Fotograaf en filmmaker: https://www.frankkouws.com/
Tim de Hullu
Ik ben een boek aan het schrijven over mijn zoektocht naar wat mannelijkheid is. Ik vroeg mijn moeder daarom om een oude voetbalfoto. Er staan gastjes op van een jaar of 9, 10. Allemaal stoere binken. En daar staat dan een wat meisjesachtig jongetje tussen. Dun met een hele lieve uitstraling, armpjes overelkaar. En dat ben ik. Wat doe jij in vredesnaam op dat voetbalveld dacht ik.
In de pubertijd heb ik een switch gemaakt. Ik was een gevoelig kind, ik huilde veel. Ik werd ook wel eens huilebalk of slappeling genoemd. In klas 3 of 4 kwam de mannelijkheid erin gestroomd en werd ik heel populair bij de meiden. Toen kwamen mensen uit het dorp naar me toe, wat ben jij veranderd! En dan kreeg ik daar van alles over te horen en dat werd dan bijna ook weer veroordeeld. Maar dat ben ik ook!
Er daar ben ik nu ook mee bezig. Er zit iets gevoeligs in mij, maar ook iets ondeugends en stoers. Er zit heel veel in mij natuurlijk. En dat komt wel eens in conflict met elkaar in een soort identiteitscrisis.
Ik heb een cursus kleinkunst afgerond en daarin kan ik gevoelige liedjes maken en ook stand-up doen waarbij ik bijna vrouwonvriendelijke grappen kan vertellen. En dan denk ik: wat wil ik nou vertellen? En dan kom ik in een conflict. Dan ga ik soms helemaal all the way met de harde grappen. En dan komt er wel wat meer gevoeligs in. Na wat ‘kill your darlings’ kom ik dan uit bij iets wat beter bij mij past.
Meer over Tim:
Biograaf
https://www.biografieschrijven.nl/
https://www.linkedin.com/in/timdehullu/?originalSubdomain=nl
Geert Kimpen
Ik probeer in elk geval een zo oprecht mogelijke man te zijn en mezelf te ontwikkelen als man. Ik heb heel veel liefde en fascinatie voor het vrouwelijke. Dat is ook de rode draad in alle boeken die ik schrijf. Ik probeer te snappen hoe het zit met de relatie tussen het mannelijke en het vrouwelijke, de seksualiteit tussen het mannelijke en het vrouwelijke.
En dat proberen meer en meer te snappen en te begrijpen dat kan alleen als je ook jezelf probeert te snappen en te begrijpen hoe je in elkaar zit. En dat is een beetje mijn zoektocht als man.
Ik ben in België naar een jongensschool gegaan tot mijn 15e, 16e. Meisjes waren afwezig in mijn wereld. Die kenden we niet, die waren mythisch voor ons. Een soort verafgoding werd het, ze stonden hoog boven ons verderfelijke wezens. Het was een vrij gefrustreerd beeld dat ik meekreeg.
En tegelijkertijd is daar ook de bodem gelegd voor het respect voor de vrouw, het mysterie voor de vrouw. Op een gelijkwaardige manier, zonder jezelf de grond in te hoeven trappen.
Vanuit daar ben ik nog steeds de puzzel aan het leggen. Elke vrouw is de heilige Maagd Maria. Verheven boven alle vrouwen. Lief, gemoedelijk, kuis en zedelijk. Wat een beeld is wat geen enkele vrouwen waar kan maken in haar leven, laat staat dat je je als man daar toe zou moeten verhouden.
Dat beeld probeer ik elke keer bij stellen en te boetseren tot ik denk, dus zo zit het! Maria Magdalena is bijna een spiegelbeeld van de Maagd Maria. Een ontwikkelde, sterke, krachtige, zelf onderzoekende, fysieke seksuele vrouw die vol in het leven staat. En dat komt overeen met mijn huidige vrouwbeeld.
Meer over Geert:
https://www.geertkimpen.com/
Kasper Klaarenbeek
Ik heb leren leven met het gegeven dat ik niet meer beter wordt. Ik heb een zeldzame vorm van kanker die in mijn hormonale systeem zit. Dat is een soort van computervirus dat van binnenuit mijn organen verzwakt en kapot maakt in the end. Mijn boek ‘Echt de Sjaak!’ heb ik geschreven voor mannen die ongeneeslijk ziek zijn en de mensen om hun heen.
Ik heb een leven voor en na de diagnose. Mijn beeld over wat een echte man is, is dramatisch veranderd. Ik dacht vooral: groot en flink en stoer en sterk. Ik dacht dat ik als man een alleseter en een alleskunner moest zijn en dat emoties een zwakte waren. De enige emotie die acceptabel was, was boosheid en daar heb ik me nooit bij thuis gevoeld. En nu zie ik ook dat mijn boosheid vaak een maskerade was voor verdriet, angst of onzekerheid.
Het vervelende met emoties heb ik ervaren, is dat je niet kunt kiezen welke komt. Als je die volumeknop een beetje toelaat en harder zet, dan komen ze met zijn allen. Ik had geen ervaring hoe daar mee om te gaan.
Ik kies er nu echt voor om emoties toe te laten en in het hier en nu te ervaren wat voel ik nou? Voordat we deze podcast startten zei ik ook tegen je: ik vind het wel spannend. En dat uit te spreken en te ervaren levert ontspanning op. Dan hoef ik niet meer te vechten met witte knokkeltjes. Want vroeger moest ik het altijd weten. En ik weet nu zeker dat ik een heleboel niet weet!
Mijn lijf was vroeger alleen maar bedoeld om mijn hoofd te dragen. Ik was 100 procent gefocussed op dat ik het slimste jongetje in de klas moest zijn en ook voor iedereen de oplossing moest weten. En dat heeft me ook heel veel gebracht. Daar heb ik een succesvolle carrière mee gemaakt. Altijd net wat harder werken. Ik ging door en door en door. Nu kan dat niet meer en wil ik het ook niet meer.
Meer over Kasper:
https://echtdesjaak.nl/
André Steketee
Mijn seksverslaving was een uiting van grenzeloos gedrag. Ik kon niet omgaan met grenzen, omdat vroeger thuis die grenzen er niet waren.
Ik voelde me ongelukkig en dus vluchtte ik, wat veel mannen doen
Ik ga nu doen wat ik leuk vind! Ik heb toch ontspanning nodig... Ik ging het niet aan en praatte het goed, net zoals mijn moeder vroeger. Zij vertoonde grenzeloos seksueel gedrag naar mij. Zij kon niks fout doen en ik was haar lievelingetje. Ze was vooral bezig met de buitenwereld, alles moest er goed uitzien. Dus deed ik het nooit goed, maar kon ik het ook nooit fout doen. Ik kreeg geen grenzen en hekjes. En zo werd ik een brave jongen, lief, aardig en pleasend.
Ik was ongelukkig en niet de man die ik wilde zijn
Ik kwam erachter dat seks lekker was. Dan ging ik na mijn werk naar een parkeerplaats om me iets prettiger te voelen. Terwijl ik overdag op mijn werk meer nee had moeten zeggen. Dat kon ik niet... En dit, dit was mijn moment om te genieten! Het zorgde voor dopamine en ik kreeg aandacht. En dan had ik hele stomme seks, wat niet bevredigend was. Ik had steeds meer nodig om hetzelfde effect te krijgen en voelde me leger en leger. Ik was verslaafd en de bevrediging was er ook niet meer.
Ik ontmoette Esmeralda die zei: ‘ik ben de leukste vrouw op aarde’.
Alles in mij wilde verkering met haar en zo begon onze reis. We zijn onze relatie gestart met de 7 sluiers. Een taoïstisch ritueel van 7 intimiteitsstappen. Elke maand deden we 1 sluier en leerden we elkaar en onze patronen beter kennen. Er ontstond veiligheid waardoor ik naar mezelf kon kijken. En ik was zeker niet de prins op het witte paard, die Esmeralda wilde dat ik was. Door haar onveiligheid konden we ook samen heen werken.
Ik moest van mijn pony vallen en beide hebben we de donkere kanten in onszelf verwelkomd, zonder dat één van ons vluchtte. We hebben echt samen gebouwd aan veiligheid.
Meer over André:
https://www.stellenmetlef.nu/
Het boek geschreven door Esmeralda:
https://www.bol.com/nl/nl/p/soep-seks-en-de-zeven-sluiers/9300000165375920/
Martijn Stekelenburg:
Ik ben in veel dingen een laatbloeier. Ik liet me teveel leiden door mijn angsten. Na een hersenbloeding kantelde alles volledig.
Mijn beelden over wat een echte man is, zijn de afgelopen decennia fors veranderd. Vroeger was mijn beeld dat mannen stoer zijn, veel drinken en gevaarlijke dingen doen. Nu is er meer wijsheid gekomen en meer innerlijke rust. Mannen kunnen sterk en zelfverzekerd zijn en tegelijkertijd zacht.
Toen ik 24 was kreeg ik een hersenbloeding. Na mijn aneurysma veranderde mij leven flink. Ik kreeg een andere vriendin, ander werk, andere vrienden en ging ineens zingen in een band. Ik ging alles doen waar ik vroeger bang voor was. Grappig genoeg bleken in die dingen ook mijn talenten te liggen.
Mijn tijd in de politiek heeft ervoor gezorgd dat ik mijn boosheid en frustratie kon uiten. Nu ben ik die grote mond wat kwijtgeraakt. Ik ben er heel stevig van geworden. In veel opzichten ben ik het tegenovergestelde geworden van de verlegen blowende puber. Ik was onzeker als het om vrouwen ging, dat is nu volledig gekanteld.
Door mijn relaties uit het verleden leerde ik dat intimiteit voor mij erg belangrijk is. Ik zal niet meer accepteren dat de intimiteit langzaam verdwijnt in een relatie. Ik heb inmiddels wel geleerd om me uit te spreken en mijn verlangens te uiten. Mijn uitdaging is nu om meer te vertrouwen dat het niet verdwijnt.
De uitdaging om je spiritueel te gedragen of spiritueel te zijn ligt in de dagelijkse omgang met mensen en situaties. Niet in het zoveelste zelfhulpboek of spirituele beurs. Bij alle mensen die ik ontmoet vraag ik me af ‘wat heb ik met jou uit te staan? Wat hebben wij te doen samen’?
Martijn kun je vinden op:
https://www.linkedin.com/in/martijnstekelenburg/
Olivier Winants: als je met ongeheeld ontwikkelingstrauma partnerrelaties aangaat dan levert dat gezeik op. Ik ben zelf koning daarin.
Het thema relationeel-, ontwikkelings- of vroegkinderlijk trauma heeft mij uitgekozen. Van jongs af aan is dat waar ik mee te dealen had. Daar zit heel veel verlies in. En het heeft me ook heel veel gebracht. Ik werk persoonlijk al 20 jaar met dit thema en ik ben nu 41. Rondom mijn 21e werd mij duidelijk oei, ik ben hier toch niet zo goed uitgekomen als ik dacht. En sinds een jaar of 10 werk ik professioneel met mensen.
Als je met ongeheeld ontwikkelingstrauma partnerrelaties aangaat dan levert dat gezeik op. Ik ben zelf koning daarin. Dit is mijn derde relatie waar ik uit stap. Ik doe ook relatietherapie met koppels en zie dat al 10 jaar. De aantasting zit op onze bekwaamheid om in een relatie te zijn. En alles is relatie. En als je daar niet naar gaat kijken en in gaat helen, dan bouw je iets op een heel wiebelig, aangetast fundament.
Wat zo essentieel is aan vroegkinderlijk trauma is dat je als kind per definitie machteloos bent. Het gebeurt jou. Je eerste twee verzorgers en dat zijn vaak papa en mama in deze wereld; deze twee oertypes staan symbool voor de wereld en het leven. Als dat pijn gaat doen dan, als die niet te vertrouwen zijn, als die niet beschikbaar zijn dan print dat een diepe relationele onveiligheid in ons en die brengen we mee, in alles waar we in contact mee zijn. Ongeheeld trauma tast je vrije wil aan
Ik zie heel duidelijk, en ik weet dit is een grote stelling, dit is voor mij het fundament van wat er op alle andere vlakken mis gaat. Als de wonde, de splitsing op ons relationele kanalen zit dan tast dit alles aan. Want alles wat wij mensen bouwen of doen is relationeel van aard. Daarom halen zoveel maatschappelijke initiatieven het niet en rommelt de politiek een beetje in de marge.
Meer over Olivier:
Integratieve lichaamsgerichte trauma-therapeut
http://www.fluxaeterna.nl
Zijn teksten vind je op:
https://www.linkedin.com/in/olivier-winants-74761125/
Veel mensen weten niet dat ik naast het lichaamswerk op gebied van intimiteit en seksualiteit ook werk als vuilnisman in Utrecht. Ik werk in twee uitersten.
Aan de ene kant heel intiem met het lichaam, waar het echt over gevoel gaat. En aan de andere kant werk ik dus met allemaal mannen op straat. En dat zijn vaak toch ook mannen die in dat opzicht nog wel iets te leren hebben. Zichzelf kwetsbaar opstellen dat doen ze niet zo snel. En als ik dat wel doe dan merk ik dat ze soms wat in de war raken. Dan weten ze niet zo goed hoe ze zich een houding moeten geven. Dan moet er een stoere opmerking komen en dat is het dan wel weer.
Er wordt wel vaak wat lacherig gedaan over wat ik dan doe. Dan worden er al gauw wat seksuele opmerkingen gemaakt. Nou neuk je er ook wel eens eentje dan ofzo? Hoezo niet? Nou dat zou ik echt wel doen hoor!
Dat is zo niet afgestemd en gaat zo over jezelf. Dat heeft niks met intimiteit te maken. Eigenlijk vinden ook stoere kerels het leven maar spannend. En kwetsbaar zijn is voor iedereen spannend. Ik zie dat daar wel winst te behalen is. Dat ook mannen relaxed kunnen zijn met hun eigen gevoel.
Meer over Reynold:
Verbindend lichaamswerk
https://reynoldwybenga.nl/
Henk ten Horn:
Het hoofdkantoor ziet er altijd spic en span uit, maar de emotionele lading; de energie die is vaak heel dicht.
Er zit een ongelofelijke opgewektheid in mij. Om maar gelijk twee echelons dieper in te steken, ik word gedreven door liefde en een heel diep vertrouwen. En daar word ik blij van, altijd! Vaak zijn organisaties wat deprimerend, wat moeilijk. Soms zelfs ook wel gevaarlijk. Ik heb veel gewerkt in corporate organisaties. Hoe hoger je komt, des te meer druk je voelt. Veel mensen hebben ook wel het gevoel dat het bovenin steeds onveiliger wordt. Grote organisaties dan moet je denken aan Unilever, ASML, Tennet en Friesland Campina, dat soort bedrijven.
Het hoofdkantoor ziet er altijd spic en span uit, maar de emotionele lading; de energie die is vaak heel dicht. En als ik daar binnenkom dan zet ik mij zelf in een ongelofelijk positieve energie. Ik anker mij op mijn kracht, want anders kan ik daar helemaal niet werken. Afgezien van de methoden, technieken, in te tunen, af te stemmen en aan te sluiten; maakt het energieveld dat het al gaat ontstaan. En dat gaat eigenlijk vanzelf.
Meer over Henk:
Organisatiepycholoog en coach.
https://www.henktenhorn.nl/
Andries Eizinga:
In feite donderde ik over haar grenzen heen.
Ik doe wat voor mij klopt. En dat is vaak buiten de gebaande paden, daar heb ik me niet vaak iets van aangetrokken. Ik doe mijn ding en kwets ik daar mensen mee dan is dat jammer, dat doe ik niet expres. Het kan gebeuren dat je mensen daarmee blesseert. Maar goed, alles wat je raakt komt bij jezelf weg.
Er zijn best wel dingen die mij getriggerd hebben. Bijvoorbeeld rondom het hoofdstuk grenzen en veiligheid. Als je met massages aan de gang gaat en tantra dan wordt er heel duidelijk met grenzen gewerkt. En nu voel ik die grenzen ook. Vroeger voelde ik geen grenzen. Ik wist dat ze er waren, maar ik negeerde ze gewoon.
Vanuit mijn opvoeding kreeg ik de boodschap mee: vrouwen waren voor het huishouden. Dat was toen in die tijd zo, er werd toen heel raar over gesproken. En dat kreeg ik al als klein jongetje mee. En als je dan een vriendinnetje krijgt dan denk je: ‘er moet wat gebeuren’.
En als zij dan haar grens aan gaf en zei: ‘stop’, dan deed ik mijn hand weg, Maar even later was ik toch weer aan het manipuleren dat die hand er weer bij mocht. Net zo lang totdat ze er flauw van was of het fijn vond, dat weet ik niet. Maar in feite donderde ik over haar grenzen heen. Dat is inzicht en voel je je daar schuldig over?
Er zijn een hele hoop dingen waar ik best wel spijt van heb. En tegelijkertijd heeft het me ook gebracht waar ik nu zit. Als ik niet die kwajongen was geweest die ik was als puber, als militair, als brandweerman en in de relatie met mijn ex, dan was ik niet de man geworden die ik nu ben. Dat hoort erbij en dat gaat met vallen en opstaan. De één wordt door het leven gedragen, ik heb me erdoor gevochten.
Peter Bogers:
Stiekum weet iedereen dat het maar een half verhaal is, en ik wist het zelf ook.
'Ik was in Afrika met een reisgenoot toen we werden aangevallen door een luipaard. Ik had tegen hem gezegd: ‘ren niet weg als we een kat zien, blijf staan, kijk aan’. Hij rende naar de auto... Ik hoefde niet na te denken en sprong ertussen, met een stok in mijn handen. Het enige wat ik dacht was: ‘ik verscheur je helemaal, ik maak je helemaal dood’. En de luipaard draaide zich om.
‘s Avonds bij het vuur zei mijn reisgenoot: ‘dat doe ik nou altijd, ik ren overal voor weg’. En ik dacht dat is apart: ‘ik ren nooit ergens voor weg’. Ik kreeg een mooie spiegel. Hij vroeg mij of ik bang was. Ik antwoordde: ‘nee, ik was helemaal niet bang, het was heel opwindend’. Mijn opmerking bleef bij me. Dat kan niet waar zijn, als zo’n beest op je af komt stormen.
Ik moet bang geweest zijn, maar ik voelde het helemaal niet. Ik ben naar de huisarts gegaan en vertelde hem: ‘ik heb een probleem ik ben nooit bang’. De huisarts begon te lachen en vroeg of ik daar last van had… Ja, ik word er doodsmoe van. Ik ben altijd aan het scannen waar het gevaar is.
Toen werd mij steeds duidelijker, ik sta altijd extreem aan. En dat is fijn, maar niet altijd. Ik kon er niet voor kiezen. Het was een beveiligingsmechanisme geworden.'
Meer over Peter:
Neemt mensen mee op reis naar Afrika en terug naar de kern.
https://www.noordzuid.eu/
Frank Kouws:
We kiezen voor een bandbreedte die ons hart kan verdragen.
'De strijd in mij gaat over over het mannelijke en het vrouwelijke. Over de polariteiten in mezelf.We kiezen voor een bandbreedte die ons hart kan verdragen in deze polariteit. En ik voel het als een belangrijke missie in mij om deze op te zoeken. Dat maakt dat ik in strijd kom met mezelf en ook met anderen. Omdat ik geen genoegen neem met de bestaande bandbreedte.
Dus wil ik weten: wat vindt de oeryang daar nu van, en wat wil de yin in haar meest essentiële vorm nu? En als je dat gaat opzoeken in jezelf, dan kan dat in het ene moment de vuist op tafel zijn en het andere moment ook in zachtheid meestromen en alles omarmen. Dat geeft soms strijd in mij, wat wordt er nu werkelijk gevraagd in dit moment?’
Meer over Frank
Fotograaf en filmmaker
https://www.frankkouws.com/; https://nietskunner.nl/yin-tijd/