Luister nu naar de podcast over het belang van het herkennen van de symptomen bij maculadegeneratie met oogarts Niels Crama van het Radboudumc en voorzitter van de Maculavereniging, tevens maculadegeneratiepatiënt, Heleen Schoots.
Maculadegeneratie is de belangrijkste oorzaak van slechtziendheid in de westerse wereld. In Nederland zijn er ongeveer 135.000 patiënten bij wie de diagnose maculadegeneratie is gesteld. Desondanks blijkt dat de aandacht voor het ziektebeeld in de huisartspraktijk soms tekort schiet. Dit geeft aan dat er een aanzienlijke onbalans is tussen de prevalentie van de ziekte en het aantal patiënten dat daadwerkelijk wordt gediagnosticeerd.
Symptomen en het belang van een snelle diagnose
Bij deze oogziekte zijn er twee meest voorkomende varianten: natte maculadegeneratie en droge maculadegeneratie. De symptomen van maculadegeneratie omvatten onder andere vervormingen en zichtverlies. De snelheid van het zichtverlies verschilt echter per variant. De droge variant vertoont meestal een langzaam progressief karakter met betrekking tot zichtverlies, terwijl het bij de natte variant juist sneller verloopt.
Het is echter belangrijk op te merken dat alle zichtschade die wordt opgelopen, niet meer te herstellen is. Een snelle en adequate diagnose en doorverwijzing is daarom van groot belang. Niels Crama benadrukt in de podcast dat hoewel huisartsen wellicht niet altijd de specifieke middelen hebben om een patiënt te onderzoeken die klaagt over visuele problemen, zij toch met gerichte vragen tot de beste waarschijnlijkheidsdiagnose moeten kunnen komen.
Het Amslerraster
Bij de meeste oogaandoeningen is het vanaf de buitenkant niet zichtbaar wat er precies aan de hand is en dit geldt ook voor maculadegeneratie. Desondanks zijn er diagnostische hulpmiddelen beschikbaar die kunnen bijdragen aan het stellen van een diagnose.
Een van de belangrijke diagnostische hulpmiddelen bij maculadegeneratie is het Amslerraster. Dit raster is een gestandaardiseerde kaart met zwarte lijnen en een centrale stip. Het stelt artsen in staat om veranderingen in het centrale zicht van een patiënt te evalueren en specifieke gebieden van het gezichtsveld te identificeren, die mogelijk zijn aangetast door maculadegeneratie. Door patiënten te vragen om naar het Amslerraster te kijken en eventuele vervormingen of ontbrekende delen te benoemen, kunnen artsen waardevolle informatie verkrijgen over de ernst en het type van de aandoening. Het gebruik van het Amslerraster draagt bij aan een meer gerichte benadering van behandelingen en ondersteunt het belang van een vroege diagnose om verdere progressie van de ziekte te beperken. Heleen Schoots verteld in de podcast hoe het Amslerraster voor haar diagnose heeft gezorgd.