Vandaag praat ik met Carla Dik-Faber. Geboren in Voorburg en sinds 2012 Kamerlid namens de ChristenUnie in de Tweede Kamer. Ze houdt zich bezig met landbouw, klimaat, milieu, wonen en medische ethiek. Ze werd in 2015 door Vrij Nederland uitgeroepen tot meest efficiënte Kamerlid.
Ze studeerde kunstgeschiedenis in Utrecht. Zat in de gemeenteraad van Veenendaal en de Provinciale Staten van Utrecht.
Begin oktober kondigt ze aan dat ze zich niet opnieuw verkiesbaar stelt als Kamerlid. “Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: ik ben nog een klein half jaar Kamerlid en ga na de verkiezingen iets anders doen.”
Ze noemt de veranderingen; meer op de persoon, minder op de inhoud; polariserend in plaats van verbindend; de werkdruk is enorm toegenomen. En tegen het NRC zei ze: “Ik zie ernaar uit om gewoon mezelf te zijn." Over of je jezelf kan zijn en waarom dat wel of niet kan in de politiek praat ik graag met haar.
Ze vertelt in deze uitzending hoe ze ooit begon in de politiek. Van bestuurslid tot aan de Tweede Kamer en hoe ze zichzelf helemaal niet kandidaat heeft gesteld voor de Tweede Kamer, maar toch werd gevraagd! Hoe ze daarover twijfelde, toch nee zei en hoe ze daarna toch nog besloot om het wel te doen.
En wat een regenboog daarmee te maken heeft.
En voor alle moeders; dat het combineren van 100 tennisballen écht ingewikkelder is dan een politieke skippybal. Waarom juist een hele grote baan gemakkelijker is om gezin en werk te combineren dan alle kleine ballen die je omhoog houdt wanneer je niet fulltime werkt.
Het is een hele mooie uitzending geworden waar ze oprecht en eerlijk vertelt over haar politieke carrière.