
In deze verhelderende aflevering van Dance GEMS gaan Jean en Ton dieper in op het belang van observerend en imitatief leren in de wereld van de dans. Ze onderzoeken waarom deze leervormen zo fundamenteel zijn, vooral in de beginfase, en leggen de nuances tussen imitatie, kopiëren en spiegelen bloot. Ze bespreken hoe gewoontes worden gevormd, de rol van concentratie, aandacht en focus (CAF) en de overgang van eenvoudige imitatie naar persoonlijke interpretatie. Het gesprek zit vol inzichten die van toepassing zijn op dansers, docenten en levenslange leerlingen, en benadrukt het belang van observatie met alle zintuigen en de voortdurende evolutie van leren, ongeacht leeftijd of ervaring.
5 belangrijke punten van Jean
Imitatie als eerste leermethode Jean benadrukt dat onze meest natuurlijke manier van leren – vooral als kinderen – observatie en imitatie is, wat diep geworteld is in hoe we bewegingen en gedrag van de mensen om ons heen overnemen.
Precisie van taal is belangrijk Binnen de GEM-methode benadrukt Jean het consistente gebruik van het woord ‘imiteren’ (in plaats van kopiëren of spiegelen), wat de nuance weergeeft dat echt kopiëren niet mogelijk is omdat de bewegingen van elk individu uniek zijn.
Gesynchroniseerde versus asynchrone imitatie Hij maakt onderscheid tussen leren door in realtime te volgen (gesynchroniseerd) en imitatie na observatie (asynchroon), waarbij hij opmerkt dat elke methode een ander niveau van concentratie, aandacht en focus vereist (CAF).
Kennis vormt perceptie Jean legt het concept uit dat ‘je niet kunt zien wat je niet weet’: onze perceptie wordt beïnvloed door onze bestaande kennis en ervaring, wat van invloed is op hoe effectief we bewegingen observeren en imiteren.
Van imitatie naar interpretatie Hij is voorstander van de ontwikkelingsgang van imitatie naar persoonlijke interpretatie en moedigt luisteraars aan om eerst van anderen te leren en vervolgens bewuste keuzes te maken om hun eigen authentieke bewegingsstijl te creëren.
5 belangrijke punten van Ton
Herhaling creëert gewoontes (en doorbreekt ze) Ton benadrukt hoe gewoontes – goede of slechte – worden gevormd door herhaalde imitatie. Het veranderen van bestaande gewoontes vereist bewuste inspanning, focus en herhaling, wat op elke leeftijd zowel het lichaam als de hersenen ten goede komt.
Meer dan visuele observatie Hij breidt het concept van observatie uit tot alle externe zintuigen, niet alleen het gezichtsvermogen. Auditieve en kinesthetische input spelen een cruciale rol in hoe we bewegingen leren en absorberen.
CAF: concentratie, aandacht, focus Ton introduceert CAF als essentieel voor zinvolle observatie en leren, en legt uit hoe concentratie (tijdgerelateerd), aandacht (ruimtegerelateerd) en focus (detailgericht) tijdens het leerproces op elkaar inwerken.
Snel leren door proprioceptie Hij legt uit hoe een beter lichaamsbewustzijn (proprioceptie) snellere en nauwkeurigere imitatie mogelijk maakt, en benadrukt de rol van zelfkennis bij het bereiken van leersnelheden.
Imitatie als weg naar artistieke expressie Ton herinnert luisteraars eraan dat het uiteindelijke doel is om verder te gaan dan imitatie: herhaling en beheersing vormen de basis voor persoonlijke expressie, waarbij dansers evolueren van het nabootsen van de vorm naar het belichamen van hun unieke artistieke interpretatie.
Blijf ons volgen voor toekomstige afleveringen waarin Jean en Ton meer vertellen over het leerproces van dans, met onder andere een diepere duik in herhaling, spiergeheugen en de kunst van het ontwikkelen van je eigen danstaal.