Hij schreef graag, dus toen hij met een pen in zijn hand voor haar stond, zag Carla geen gevaar. Tot hij plotseling zei dat zij de duivel was — en haar met diezelfde (geslepen) pen in haar borst stak.

Carla de Bruyn Jansen werkte destijds op een gesloten GGZ-afdeling. Wat haar is bijgebleven, is niet alleen de schrik en een lidteken, maar vooral de vraag: hoe ga je als professional effectief met agressief gedrag om? En liefst op een humane manier, maar zonder je zelf te kort te doen?

Carla is een boeiende en stevige persoonlijkheid. Op haar website kun je dit over haar lezen:

Het hoort er niet bij. Agressie in de zorg. Gewoon níet.

Dit elke hulpverlener (en organisatie) tot in de vezels duidelijk maken: Dát is mijn missie. Als dochter van een ambulanceverpleegkundige en een politiechef ben ik wel wat hectiek gewend. In Drenthe opgegroeid tussen de piepers en de piepers.

Een negen tot vijf mentaliteit heb ik niet met de paplepel meegekregen. Veiligheid wel. Mijn vader die in burger een (nog) grotere man aanspreekt op onbehoorlijk gedrag, die toch op zijn vrije avond met de auto achter mijn moeder in ambulance aanrijdt omdat het een steekincident betreft. Mijn moeder die op mijn basisschool de leerlingen in groep 8 EHBO-les geeft, want 'Daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen'.

Op de basisschool laat ik al niet met me sollen. Die jongen die op kisten naar school komt en mij voor de lol tegen de schenen schopt? Die krijgt een trap terug. En als ik op de middelbare school word gepest omdat ik weiger merkkleding te dragen om erbij te horen, loop ik rustig een heel jaar in legerkleding rond. Tot grote hilariteit van mijn familie en vrienden, maar voor mij serieuze taal.

Inmiddels heb ik geleerd niet terug te schoppen, maar vind ik een respectvolle sociale omgang nog steeds belangrijk, net als authenticiteit. Het 'had ik maar' overkomt mij niet zo heel erg snel. Tpot zover Carla.

In mijn nieuwste podcastaflevering spreek ik Carla over:

omgaan met onvoorspelbare agressie (vanuit psychose of trauma),

hoe je grenzen aangeeft zonder escalatie,

waarom sociale veiligheid in teams zelden vanzelf ontstaat.

Ook als je niet in de zorg werkt, is dit een gesprek dat raakt. Want elke coach, begeleider of teamleider kan te maken krijgen met spanning, grenzen en de vraag: hoe blijf ik gezond en heel in dit soort situaties?

Meer over Carla lees je hier: https://www.catova.nl/