Tekst bada historię i zagrożenia związane z amerykańskim arsenałem nuklearnym, podkreślając wysiłki na rzecz kontroli i zapobiegania przypadkowej detonacji. Skupia się na systemach operacyjnych i sposobie myślenia, które kierowały zarządzaniem bronią jądrową, a nie na dyplomacji kontroli zbrojeń. W szczególności opisuje wypadek rakiety Titan II w Damaszku w stanie Arkansas w 1980 roku, ukazując połączenie ludzkiej omylności i złożoności technologicznej. Analizuje również ewolucję amerykańskiej strategii nuklearnej, kwestie bezpieczeństwa broni oraz problemy związane z dowodzeniem i kontrolą od początku ery atomowej do końca zimnej wojny.