در یک آگوست ۱۹۶۶ چارلز وایتمن دانشجوی مهندسی دانشگاه تگزاس مادروهمسرش رو با ضربات چاقو به قتل رسوند به بالای برج تگزاس رفت و با تیراندازی به سمت مردم باعث کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از آنها شد پس از کالبدشکافی از بدن چارلز دانشمندان متوجه شدن چارلز از نوعی تومور مغزی رنج می برده پژوهشگران زیادی بر این باور بودند فشار این تومور بر نواحی مجاور خود نقش به سزایی در بروز رفتارهای خشونت آمیز چارلز ایفا کرده داستان چارلز و داستانهای مشابه همیشه این سوال رو به دنبال داشته اند که ژنتیک و ساختار عصبی مجرمان چه تاثیری بر بروز جرائم در این افراد داشته؟ تعیین میزان نقش اراده فرد در بروز این رفتارها چگونه امکان پذیر است و چگونه میتوان مجازاتی متناسب با جرایم این افراد تنظیم کرد؟ آیا راهکاری وجود دارد که با شناسایی افراد در معرض خطر بروز رفتارهای آسیب زا از وقوع این رفتارها پیشگیری شود؟ در اپیزود سوم کندل از دکتر امیرحسین عبدالعلی زاده_پزشک و محقق علوم اعصاب_دعوت کردیم تا در پاسخدهی به این سوالات به ما کمک کنند میزبانان پادکست: پوریا بحیرایی_مهرسا شرع الاسلام