De (traumatische) ervaringen van onze grootouders en ouders worden ongewild en grotendeels onbewust aan ons doorgegeven. Niet alleen in de opvoeding of via verhalen, maarook echt biologisch, als een soort fysieke imprint. Dat is niet gek maar juist als bescherming bedoeld: onze soort wil de volgende generatie voorbereiden op toekomstige stresserende gebeurtenissen. We erven dus intergenerationeel trauma met de bedoeling om veerkrachtiger te worden.

Maar de doorgegeven trauma-effecten en traumareacties zijn niet altijd aangepast aan onze huidige omstandigheden, en een sterke neurologische of epigenetische paraatheid voor heftige gebeurtenissen is vandaag misschien eerder een nadeel.

We onderzoeken in deze aflevering hoe dat doorgeven over generaties heen werkt, welke effecten het heeft én hoe je er mee aan de slag kan. Getuige Fem deelt haar pakkende verhaalover leven met angst, oog in oog staan met de dood en jezelf bevrijden van intergenerationeel trauma.

Extra bronnen:

- Dit. seizoen maken we samen met Breinwijzer vzw

-  Het boek ‘Traumasporen’ van Prof. Dr. Bessel van der Kolk toont hoe trauma wordt opgeslagen en doorgegeven en waarom shaking werkt

-  Mariel Buqué schreef met ‘Break the Cycle’ een hoopvol boek over intergenerationeel trauma en veerkracht

- Onderzoek naar het (neurologische) effect van intergenerationeel trauma gebeurt al enkele decennia door onder andere Prof. Rachel Yehuda: lees meer in dit artikel

-  Een overzichtsartikel over het onderzoek naar intergenerationeel trauma vind je hier: Franco, F. (2023). Intergenerational Transmission of Trauma. Journal of HealthService Psychology, 49(4), 185-190.

-  De Eos podcast ‘Ik heb een vraag’ over hoe geologische geschiedenis opgeslagen zit in kasseien en bakstenen