Vijf jaar geleden legde ik mijn werk neer.
Zonder plan. Zonder vangnet.
Maar met één glashelder gevoel: dit klopt niet meer.
Deze week, precies vijf jaar later, keek ik terug.
Niet met spijt, maar met verwondering.
Want juist dat moment van stoppen werd het begin van alles wat ik nu leef.
Ik dacht dat ik faalde, maar eigenlijk koos ik.
Kiezen om te ademen. Om te voelen. Om weer te leven.
In deze aflevering deel ik waarom moeiteloosheid niet begint bij succes, maar bij de moed om stil te vallen.