Hepimiz acılar üzerinden bağ kuruyoruz ve bize "oh be bu çukurun içinde yalnız değilmişim" dedirten insanları kötü gün dostu belliyoruz. Peki birinin kötü gününde yanında olmak iyi gününde neşesini paylaşmaktan daha kolay olabilir mi?
Mutluluğu paylaşmanın ayıp görülmesinden ve insanların sevilmek için mutluluğu paylaşmak yerine saklamasından bahsettiğim kısa ama dopdolu bir bölüm oldu.