"Sposoby widzenia" to największa wystawa sztuki XX i XXI wieku, którą można oglądać w najstarszym polskim muzeum sztuki nowoczesnej, czyli Muzeum Sztuki w Łodzi. Punktem wyjścia jest "Teoria Widzenia" Władysława Strzemińskiego, jednak ekspozycja nie jest ilustracją jego tez – proponuje odczytanie twórczości artystycznej jako żywej formy dialogu i oporu, reagującej na doświadczenia współczesnego świata. Pokaz koncentruje się na fenomenie widzenia – zarówno jako biologicznej funkcji, jak i kulturowego oraz politycznego aktu. Prace artystek i artystów z obszernej kolekcji instytucji zostały pogrupowane w tematyczne rozdziały zaczerpnięte z dzieł znajdujących się w zbiorach. Wszystkie odnoszą się na różne sposoby do widzenia i niewidoczności: od wiedzy i pamięci, przez ciało, przestrzeń i emocje, po społeczne i polityczne wymiary patrzenia. Ważnym kontekstem dla pokazu są również Dary Przyjaźni – blisko sto dzieł podarowanych Muzeum w ostatnim czasie przez artystki i artystów z całego świata. O "Sposobach widzenia" rozmawiamy ze współkuratorem wystawy, a zarazem dyrektorem Muzeum Sztuki w Łodzi, Danielem Muzyczukiem.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Ilustracja: Władysław Strzemiński, rysunek do "Teorii Widzenia. Schemat powidoku oka", 1947-1950, kalka techniczna, tusz, karton, kolekcja Muzeum Sztuki w Łodzi
All content for Bęc Radio is the property of bec_zmiana and is served directly from their servers
with no modification, redirects, or rehosting. The podcast is not affiliated with or endorsed by Podjoint in any way.
"Sposoby widzenia" to największa wystawa sztuki XX i XXI wieku, którą można oglądać w najstarszym polskim muzeum sztuki nowoczesnej, czyli Muzeum Sztuki w Łodzi. Punktem wyjścia jest "Teoria Widzenia" Władysława Strzemińskiego, jednak ekspozycja nie jest ilustracją jego tez – proponuje odczytanie twórczości artystycznej jako żywej formy dialogu i oporu, reagującej na doświadczenia współczesnego świata. Pokaz koncentruje się na fenomenie widzenia – zarówno jako biologicznej funkcji, jak i kulturowego oraz politycznego aktu. Prace artystek i artystów z obszernej kolekcji instytucji zostały pogrupowane w tematyczne rozdziały zaczerpnięte z dzieł znajdujących się w zbiorach. Wszystkie odnoszą się na różne sposoby do widzenia i niewidoczności: od wiedzy i pamięci, przez ciało, przestrzeń i emocje, po społeczne i polityczne wymiary patrzenia. Ważnym kontekstem dla pokazu są również Dary Przyjaźni – blisko sto dzieł podarowanych Muzeum w ostatnim czasie przez artystki i artystów z całego świata. O "Sposobach widzenia" rozmawiamy ze współkuratorem wystawy, a zarazem dyrektorem Muzeum Sztuki w Łodzi, Danielem Muzyczukiem.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Ilustracja: Władysław Strzemiński, rysunek do "Teorii Widzenia. Schemat powidoku oka", 1947-1950, kalka techniczna, tusz, karton, kolekcja Muzeum Sztuki w Łodzi
Sztuka sąsiedztwa to wydarzenie poświęcone oddolnym, lokalnym praktykom artystycznym. Tu spotykają się ci, których działania wyrastają z podwórek, krzaków, zaułków i często wciąż nie mają stałego adresu. W tym roku Forum Kulturalnych Działań Lokalnych odbędzie się we Wrocławiu już po raz czwarty, a spotkają się tu osoby i kolektywy artystyczne z całej Polski. O swoich doświadczeniach opowiedzą: Turnus na Wolskiej (Warszawa), Galeria UL (Gdańsk), Scena Supernova (Kraków), Ostatni Wolny Lokal (Kraków), BREDNIE Kolektyw (Wrocław, bez siedziby), Plenum Osób Opiekujących Się (bez siedziby), Wrocławska Inicjatywa Taneczna (Wrocław, bez siedziby), Kolektyw Hydroza (Warszawa, bez siedziby) oraz kolektyw Społem fest z Białegostoku. O korzyściach płynących z tego rodzaju spotkań rozmawiamy z Dominiką Kawalerowicz, dyrektorką Wrocławskiego Instytutu Kultury, który jest inicjatorem i organizatorem wydarzenia.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Fot. Sztuka Sąsiedztwa, Wrocław, 2024, archiwum Wrocławskiego Instytutu Kultury
Materiał powstał we współpracy z Wrocławskim Instytutem Kultury, https://instytutkultury.pl/
Bęc Radio
"Sposoby widzenia" to największa wystawa sztuki XX i XXI wieku, którą można oglądać w najstarszym polskim muzeum sztuki nowoczesnej, czyli Muzeum Sztuki w Łodzi. Punktem wyjścia jest "Teoria Widzenia" Władysława Strzemińskiego, jednak ekspozycja nie jest ilustracją jego tez – proponuje odczytanie twórczości artystycznej jako żywej formy dialogu i oporu, reagującej na doświadczenia współczesnego świata. Pokaz koncentruje się na fenomenie widzenia – zarówno jako biologicznej funkcji, jak i kulturowego oraz politycznego aktu. Prace artystek i artystów z obszernej kolekcji instytucji zostały pogrupowane w tematyczne rozdziały zaczerpnięte z dzieł znajdujących się w zbiorach. Wszystkie odnoszą się na różne sposoby do widzenia i niewidoczności: od wiedzy i pamięci, przez ciało, przestrzeń i emocje, po społeczne i polityczne wymiary patrzenia. Ważnym kontekstem dla pokazu są również Dary Przyjaźni – blisko sto dzieł podarowanych Muzeum w ostatnim czasie przez artystki i artystów z całego świata. O "Sposobach widzenia" rozmawiamy ze współkuratorem wystawy, a zarazem dyrektorem Muzeum Sztuki w Łodzi, Danielem Muzyczukiem.
Rozmawiała: Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl
Ilustracja: Władysław Strzemiński, rysunek do "Teorii Widzenia. Schemat powidoku oka", 1947-1950, kalka techniczna, tusz, karton, kolekcja Muzeum Sztuki w Łodzi
