به انحناهای تنت
 به تند شدن نفسهات.
 به بوسیدن گردنت ، چهارانگشت پایین تر از لاله گوش.

 به دستهایم که گم شوند بین زوایای پنهان تنت فکر نمی کنم.

به غرق شدن لای گیسوان نمدارت ،
به بوسیدن کتف برهنه ات ،
 به نوازش کردن پوست نرم گندمیت ،
 به آغوشت ،

به نی لبک مهره های کمرت ،)

به نوشیدنت فکر نمی کنم. به لبهات ،
 لبهای نازک خشکت

به چشمهات ، وقتی مستند و بوسه می خواهند

. به پیچ و خم نفسگیر تنت ، جاده ای که مرا به بهشت می رساند.

به تو ، به تن تو فکر نمی کنم.

ندارمت ، نشسته ام اینجا ، آوازهای نبودنت را گوش می کنم از هزار حنجره سرطانی لال. و به مردی فکر می کنم که داری به او ، به تن او فکر می کنی .....

خوانش :بابک دلیوند

متن : حمید سلیمی

#دلبرـوـسیبش