Bu bölümde, içimizi sessizce sarıp sarmalayan bir duygunun izini sürüyoruz: Yetersizlik hissi.Bir şeyler eksik gibi… Ne kadar çabalasak da, hep bir adım gerideyiz sanki. Başarılarımız gölgede kalıyor, yeteneklerimiz kendimize bile görünmez oluyor.Kimi zaman bir bakışta, kimi zaman iç sesimizde beliriyor bu his.“Ben yetersizim…” demesek de, öyleymişiz gibi davranıyoruz.Peki gerçekten öyle mi? Yoksa bize bunu düşündüren, başkalarının ölçüleri mi?Yetersizlik hissi bir alarm mı, yoksa bir yanılsama mı?Güvensizlikle karıştığında nasıl bir duvar örüyor önümüze?