Bu bölümde, insan olmanın en insanca yanlarından birine bakıyoruz: Pişmanlık.Hepimiz zaman zaman “Keşke...” diye başlayan cümleler kuruyoruz. Bazen söylediğimiz bir söz, bazen yapmadığımız bir hareket, bazense fazlasıyla yaptıklarımız içimizi kemiriyor.Peki pişmanlık bir zayıflık mı, yoksa olgunlaşmanın sessiz bir eşlikçisi mi?“Hiç mi hata yapmadın?” diye soruyoruz kendimize ve birbirimize.Özür dilemenin ağırlığını, af dilemenin hafifliğini, hatayla yüzleşmenin cesaretini konuşuyoruz.Gerçek bir “özür” ne zaman içtendir? Her pişmanlık bir değişimin kapısını aralar mı?Ve en önemlisi: Nasıl pişman olmazsın?