İletişim sadece kelimelerle değil, hissettirdiklerinle kurulur.
Gerçek bağlantı, karşındaki “duyulduğunu” hissettiğinde başlar.

Bazen sadece göz teması, sadece dinlemek yeterlidir.
Duygunun altındaki ihtiyacı fark etmek—öfkenin ardındaki kırgınlığı görmek—empatiyi büyütür.

Yargılamadan, yansıtarak dinlemeyi dene.
“Bunu duyduğumda senin için şu anlamı taşıyor olabilir mi?” demek, köprü kurmaktır.

İletişim, duygusal zekânın en görünür halidir.
Bugün bir konuşmada sadece anlamaya niyet et. Farkı sen de hissedeceksin.