Hayat boyunca pek çok aynada kendimize bakarız.
Öğretmenlerin, arkadaşların, ebeveynlerin, toplumun aynaları…
Ve zamanla bu aynalar bizim kim olduğumuzu tanımlamaya başlar.

Ama ya onlar bulanıksa?
Ya o yansımalar, bizim içimizdeki gerçekliği yansıtmıyorsa?

Başkalarının bakışlarından şekillenen bir özgüven, çabucak sarsılabilir.
Çünkü dıştaki aynalar kırılabilir.
Ama içteki öz… daima yerindedir.

Bugün, o dış aynalardan çıkıyoruz.
Kendimize, kendi gözümüzle bakıyoruz.
Kendi değerimizi, içsel bir yerden hatırlıyoruz.
Ve diyoruz ki:
Başkalarının aynasından çıkıyorum.
Çünkü ben, kendi içimin en doğru yansımayım.