Neste capítulo a propia Mary Quintero —a primeira muller viva que forma parte da colección Aquí Faltan Páxinas— narra a súa fascinante historia, a dunha nena de Melide, nada na España dos anos trinta, que tivo a sorte de criarse nunha galería de cristal, que era como se lles chamaba na época aos estudios de fotografía. O seu pai fotografaba e a súa nai coloreaba. Ela, coma quen xoga, foino aprendendo todo. Fixo a súa primeira exposición en Lugo cando tiña 15 anos e, desde ese momento, o seu pai insistiu en que asinase co seu nome e animouna a ter o seu propio estudio, primeiro en Lugo e despois en Vigo, a onde chegou nos anos cincuenta para facer sesións fotográficas nas mellores casas da cidade, irrompendo nun mundo de homes no que destacaban fotógrafos do prestixio de Pacheco, Balín ou Ángel Llanos. Montou o seu estudio na céntrica rúa Urzáiz, no mesmo edificio onde vivía, e conciliou o oficio de fotógrafa, á fronte dun equipo de once persoas, coa crianza de dúas fillas e dous fillos. Cando chegou a fotografía a cor e ninguén parecía capaz de dominar a nova técnica, ela desenvolveu un sistema propio de retoque fotográfico que salvou o sector. A partir de aí, Kodak contratouna para darlles cursos a fotógrafos de todas partes. Tamén usou maxistralmente o proxector de fondos e, de novo, tivo que ensinar a moitos outros estudios a traballar con el. Compartiu os seus coñecementos dunha forma xenerosa en centos de congresos por todo o mundo e retratou varias xeracións da sociedade viguesa e moitos rostros coñecidos ao longo de 77 anos de carreira, nos que recibiu o respecto e a admiración das e dos seus colegas de profesión e os premios máis importantes. Hoxe experimenta coa pintura, a súa outra paixón, e asegura estar encantada coa fotografía dixital, aínda que a súa chegada lle obrigase a pechar o estudio.