Karantinadan çıkmış gibi gözüken ama sözde karantinasını da devam ettiren, gündelik hayatın akışına yedirilmiş bir pandemi ile karşı karşıyayız. Her şeye alışabilen insan ölümcül bir virüsle de yaşamaya alışmış gibi duruyor. İzole edilmeyle kamuya açılmanın, kamuda olmanın birlikte yürüdüğü bu araftalık hâllerinde hikâye nasıl gidiyor?