Odcinek #216, w którym w Krakowie rozmawiam z Sylwią Górą o Annie Iwaszkiewicz.


Idziemy „W stronę Anny”, wchodzimy w opowieść B jak biograficzną. 

Poznajemy H jak Hanię - dziewczynkę i późniejszą, dojrzałą kobietę - Annę. 

Wczytujemy się w jej D jak dzienniki. 

Jest I jak intymność, syndrom O jak oszustki, W jak wykształcenie, M jak matka.

I zastępcza matka jeszcze.

Dużo mówimy o historii Z jak zdrowia Anny, sporo dowiadujemy się ze szpitalnej K jak kartoteki.

Wracamy do jej pobytu w T jak Tworkach. 

Jest S jak stan katatonii, terapia I jak insuliną, Z jak załamanie. 

Zastanawiamy się, co spowodowało, że żona Iwaszkiewicza nie została P jak pisarką ani T jak  tłumaczką pełnowymiarową.

Okazuje się, że Anna Prousta tłumaczyła zupełnie inaczej niż Boy-Żeleński.
To jej pierwszej B jak Baczyński dawał swoje teksty do czytania. 

Rozmawiamy o sytuacji kobiety w XX wieku. Pojawia się R jak religijność i wielu S jak spowiedników. 
Jest też F jak fascynacja i M jak Maria Morska. 

Na puentę mamy G jak gorzkie zdanie o życiu obok życia.