اکنون ادامه دارد..قسمت چهل و سوم از فصل اولمهمان: امیر نصریبا حضور: امیرحسین ماحوزیکتاب و سایر انتشاراتحیوان قصه گو (جاناتان گاتشال، عباس مخبر، نشر مرکز)نقاش مرده ها (امیر نصری، نشر چشمه)بوف کور (صادق هدایت، ۱۳۱۵ ه.خ)میان ساعت و بستر (امیر نصری، نشر چشمه)آسیا در برابر غرب (داریوش شایگان) بیچارگان (فیودور داستایفسکی، ۱۸۴۶ م)یادداشت‌های زیرزمینی (فیودور داستایفسکی، ۱۸۶۴ م)جنایت و مکافات (فیودور داستایفسکی، ۱۸۶۶ م)ابله (فیودور داستایفسکی، ۱۸۶۹ م)جن زدگان ( یا شیاطین، فیودور داستایفسکی، ۱۸۷۳ م)برادران کارامازوف (فیودور داستایفسکی، ۱۸۷۹ م) آخرین روزهای یک محکوم به اعدام (ویکتور هوگو، ۱۸۲۹ م)پوست در برابر پوست (امیر نصری، نشر چشمه)در آغاز رنج بود (امیر نصری، نشر چشمه)اتاق زجر (امیر نصری، نشر چشمه)تصویر و کلمه (امیر نصری، نشر چشمه)گذر از تاریخ هنر به علم تصویر (امیر نصری، پژوهشکده هنر)حکمت شمایل های مسیحی (امیر نصری، نشر چشمه)شخصیتها (شاعر، نویسنده، بازیگر، کارگردان، خواننده، موسیقدان ….)امير نصري (دكتري فلسفه‌ی هنر، نویسنده و پژوهشگر، دانشيار فلسفه‌ی هنر دانشگاه علامه طباطبايي و استاد مدعو دانشگاه ، زاده ١٣٥٨ ه.خ)اتو واربورگ ( زیست‌شناس آلمانی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۳۱ به خاطر کشف مکانیسم آنزیم، ۱۹۷۰ - ۱۸۸۳ م)محمدرضا شفیعی کدکنی (استاد ممتاز دانشگاه تهران، ادیب، نویسنده، پژوهشگر و شاعر ایرانی، زاده ۱۳۱۸ ه.ش)ابوالحسن شیرازی (سیاستمدار و دیپلمات ایرانی بود که دو بار به‌عنوان وزیر امور خارجه خدمت کرد؛ نخست از ۱۸۲۴ تا ۱۸۳۴ میلادی، و بار دیگر از ۱۸۳۸ تا هنگام مرگش در ۱۸۴۵ ، ۱۸۴۵ - ۱۷۷۶ م)فیودور داستایفسکی (نویسنده ی روسی، ۱۸۲۱ - ۱۸۸۱ م)فرانتس کافکا (نویسنده یهودی چکی-اتریشی آلمانی‌زبان، ۱۹۲۴ - ۱۸۸۳ م)توماس مان (نویسنده آلمانی، برنده نوبل ادبیات در سال ۱۹۲۹، ۱۹۵۵ - ۱۸۷۵ م)ساموئل بکت (نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعر اهل ایرلند، ۱۹۸۹ - ۱۹۰۶ م)مارسل پروست (نویسنده و مقاله‌نویس فرانسوی، ۱۹۲۲ - ۱۸۷۱ م)فیلم، سریال، تئاتر ، نمایشنامه و فستیوال…پرواز برفراز آشیانهٔ فاخته (که در ایران به نام دیوانه از قفس پرید معروف است، میلوش فورمن، ۱۹۷۵ م)آگراندیسمان (میکل‌آنجلو آنتونیونی، ۱۹۶۶ م)پادکستسایرمونا لیزا (که به لبخند ژوکوند هم معروف است، نام یکی از پرآوازه‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده است)کیچ (واژه‌ای آلمانی به معنی پر زرق و برق، چشم پرکن، آبکی و پرطمطراق است. این واژه به آثار هنری گفته می‌شود که در مقیاس انبوه تولید می‌شوند و تقلید ناموفقی از استانداردهای زیباشناسی فرهنگ نخبه هستند)اشعار و جملات و عباراتدر خَمِ زلف تو آن خالِ سیه دانی چیست؟ نقطهٔ دوده که در حلقه جیم افتادست(حافظ)------------------چشم خود بستم ! که دیگر چشم مست اش ننگرمناگهان دل داد زد؛. دیوانه. من می بینم اششهریار------------------دو سر انگشت بر دو چشم نه هیچ بینی از جهان انصاف ده گر نبینی این جهان معدوم نیست عیب جز ز انگشت نفس شوم نیستمولوی------------------ما از فرط دیدن، گاهی نمیبینیم!------------------ما نمانیم و عکسمان ماندکار دنیا همیشه برعکس است------------------جان پذیران چه بی‌نوا چه به برگهمه در کشتی‌اند و ساحل مرگ