W 13. odcinku podcastu "Nie tylko o prawach człowieka" rozmawiam z dr Katarzyną Grzybowską-Walecką o tym jak niektóre państwa poradziły sobie z pandemią oraz czy pandemia wpłynęła na wymiar polityki krajowej i europejskiej. Dr Grzybowska-Walecka jest politolożką, wykładowczynią Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Jean Monnet Fellow w Centrum Roberta Schumana European University Institute we Florencji, byłą radną m.st. Warszawy, autorką licznych publikacji na temat funkcjonowania partii politycznych oraz wpływu mediów społecznościowych na działania polityczne. Jest także współtwórczynią Uniwersytetu Młodego Badacza na UKSW. 

Minął już ponad rok od początku pandemii w Polsce. Ten okres staje się powoli przedmiotem analizy ze strony politologów oraz instytutów badawczych. Rozmawiamy o raportach Blavatnik School of Governance, V-Dem Institute oraz International IDEA. Zastanawiamy się na ile pandemia przyczyniła się do wzmocnienia tendencji autorytarnych w niektórych państwach, a także stwarzała okazję do ograniczania praw obywatelskich (w tym wolności zgromadzeń, wolności przemieszczania się oraz prawa do prywatności). 

Rozważamy także dlaczego niektóre państwa zdecydowały się na wprowadzenie stanu nadzwyczajnego - czy była to skuteczna strategia z punktu widzenia realizacji interesu w postaci walki z pandemią. Jak zmieniało się oblicze krajowych polityk w związku z pandemią (także z powodów technologicznych i innych metod podejmowania decyzji)? Czy obywatele potrzebowali poczucia, że ktoś przeprowadzi ich w sposób stabilny i przewidywalny przez ten trudny okres. W tym kontekście skupiamy się zwłaszcza na przykładzie Włoch. 

Dr Grzybowska-Walecka odpowiada także na pytania dotyczące przyszłości integracji europejskiej. Istnieje bowiem możliwość, że wspólne historyczne doświadczenie pandemii, a także wykorzystanie środków z Funduszu Odbudowy przyczyni się do federalizacji Unii Europejskiej oraz nadania realnej wartości obywatelstwu UE. Wreszcie stawiam pytanie jak może wyglądać Europa w 2040 r. - czy np. będziemy mieli powszechne prawo do ochrony zdrowotnej, realizowane na takim samym poziomie we wszystkich państwach członkowskich UE?