در این قسمت، از نیروی آرامی می‌گوییم که در دلِ ناامیدی زاده می‌شود — از لحظاتی که درد به معنا بدل می‌گردد و ناتوانی به جرقه‌ای از امید.

از زنانی می‌گوییم که در میان خاکستر، دوباره زندگی را می‌سازند؛ زنانی که حتی در سکوت، امید را زنده نگه می‌دارند.

این قسمت یادآوری‌ست که ناتوانی پایان راه نیست — آغاز درخشش امید است.

In this episode, we explore the quiet strength that rises when everything feels lost — the moments when despair turns into courage, and pain transforms into purpose. Through stories and reflections, we look at how Afghan women continue to rebuild life from the ashes, nurturing hope even in silence.

This episode is a gentle reminder that helplessness is not the end — it’s often where hope begins.