Eleştiri: Yol Gösteren Bir Işık mı, Yoksa Ruh Kemiren Bir Gölge mi?

Bazıları için eleştiri, gelişmenin anahtarıdır; hataları görüp daha iyiye ulaşmanın bir yoludur. Ama ya öyle değilse? Ya eleştiri sadece moralimizi çökerten, motivasyonumuzu kıran, bizi duraksatan bir prangadan ibaretse?

İnsan, kendi varoluş mücadelesinde zaten yeterince yük taşırken, başkalarının sözleri daha da ağırlaştırıyor mu sırtımızdaki yükü? Yoksa eleştiriden kaçmak, kendi karanlığımızda kaybolmak anlamına mı geliyor?

Bu bölümde, eleştirinin gerçekten işe yarayıp yaramadığını sorguluyoruz. Gelişim mi sağlıyor, yoksa sadece ruhumuzu biraz daha törpüleyip bizi tüketiyor mu?

Belki de hiçbirimiz gerçeği öğrenemeyeceğiz. Ama en azından konuşabiliriz.