ให้ใจของเรามี พระพุทธเจ้า อยู่เสมอ ให้คิดถึง ระลึกถึง ซาบซึ้งพระพุทธเจ้าอยู่ในใจ โดยเริ่มจากการรักษาจิตของเราให้สะอาด มีสติ ให้จิตของเราเป็นเครื่องรับที่ดี จิตตานุปัสสนา ธรรมานุปัสสนา เมื่อเราทำเช่นนนี้ จิตของเราก็สะอาด สงบ รักษาจิตได้ จริงๆ ก็เพียงพอที่จะ เป็นที่พึ่งให้ตนเองและเป็นที่พึ่งให้ผู้อื่น ขั้นต่อไปเจริญเมตตา มีความปรารถนาที่จะคิดสงเคราะห์ผู้อื่นบ้าง ยิ่งในสมัยนี้ คนมีทุกข์เยอะนะ ไม่มีข้าวกิน ไม่มีงานทำ บางคนก็ไม่มีที่อยู่อาศัย บางคนก็ป่วยติดเชื้อไวรัสจึงน่าสงสารมาก ผู้ที่ไม่ปล่อยมือจากพระพุทธเจ้า จึงไม่หลงทาง และจะปลอดภัยในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ ก็หวังว่าทุกคนคงมีความสุข อย่าท้อแท้ อย่าวิตกกังวลเกินไป รักษาจิตให้ดีไว้ เปิดบัญชีบุญของเราตลอดเวลาแล้วทุกอย่างจะดีเอง ในท่ามกลางกระแสกรรมของโลก ในมวลมนุษย์ทั้งหลาย หากเรามีบัญชีบุญ เราก็จะรู้สึกไม่ลำบากเกินไป บางครั้งคนอื่นเขาเดือดร้อน เราอาจจะไม่เดือดร้อนเลย นี้คือสิ่งที่เราฝึก ให้เรามีเมตตา จงมองความทุกข์ของผู้อื่นด้วยความเข้าใจ เมตตาสงเคราะห์ได้ยิ่งดี ตามกำลังที่เราไม่เดือดร้อน จงเป็นผู้ให้ ให้จิตคิดให้เสมอ อย่าเห็นแก่ตัวและไม่ต้องกลัวลำบาก ผู้ให้จะมีความสุข สุขที่ใจและก็สุขที่กายตามมา เอาละ พอสมควรเวลาแก่พระอาจารย์ ขอความสุขสวัสดี ความมีมงคล ความสมบูรณ์พูนผล ในทรัพย์ภายในทรัพย์ภายนอก จงมีแด่ทุกท่านด้วยเทอญ