در قسمت هشتم رمان قول اثر فریدریش دورنمات می‌شنویم که ماتئی علی‌رغم مقاومت دکتر لوخر، هوشمندانه او را در دام خودش می‌اندازد و دکتر بدون اینکه متوجه باشد با فرضیه و به زعم او رویای ماتئی مبنی بر اینکه قاتل گریتلی موزر همان مرد بلندقدی‌ست که در نقاشی است، همراه می‌شود.
فریدریش دورنمات (۱۹۹۰ – ۱۹۲۱)
Friedrich Dürrenmatt
اپیزود دوم پادکست «همشهری‌کین» را در این پست می شنویم.
نسخه‌ی کامل این پادکست در کست‌باکس، انکور، اسپاتیفای و تلگرام در دسترس است.
Citizen Kane 1941
اورسن ولز ۱۹۸۵ -۱۹۱۵
در داستان کوتاه این هفته باز هم به اثر دیگه‌ای از ایوان بونین می‌پردازیم. داستانی به‌نام «کلاغ». پیرمردی که در شهری از یک مقام بالای اداری برخوردار است، مستخدمی را که دختری جوان از خانواده‌ای فقیر است جایگزین مستخدم سالخورده‌ي قبلی می‌کند. او دختری کم‌حرف است و خجالتی. پسر جوان او دل به دختر می‌بندد و...
Ivan Bunin
۱۸۷۰ - ۱۹۵۳
در قسمت هفتم از رمان قول خواهیم شنید که رئیس کل با دیدن رفتار غیرطبیعی بازرس ماتئی در مگندورف ینی برداشتن نقاشی غول جوجه‌تیغی از مدرسه‌ای که گریتلی موزر مقتول در اون درس می‌خوند و نوشیدن زیاد الکل و سیگار کشیدن زیاد (چون ماتئی سیگاری نبود) به روان‌پزشک معتمد اداره‌ی پلیس زنگ می‌زند که او را معاینه کند غافل از اینکه خود ماتئی از همان دکتر وقت گرفته و دارد می‌رود پیش او اما نه برای درمان بلکه برای کمک گرفتن از دکتر لوخر. به محض ورود به محوطه‌ی تیمارستان با شرایط عجیبی روبرو می‌شود. بعد از چند پرسش ابتدایی ماتئی متوجه می‌شود که رئیس آمار رفتارش را به دکتر داده و همه.
فریدریش دورنمات (۱۹۹۰ – ۱۹۲۱)
Friedrich Dürrenmatt
در پادکست سینمایی این هفته به فیلمی می‌پردازیم که نیمی از میلیونرهای آمریکایی مخالف ویلیام راندولف هرست می‌خواستند که فیلم را بخرند و خود به نمایش بگذارند و نیمی دیگر به قصد سوزاندن نگاتیو آن خواهان خریدش بودند. بله، همشهری‌کین و خالق نابغه‌اش اورسن ولز که آن را در سن 25 سالگی ساخته و علی‌رغم خلق آثار زیبای دیگر مثل اوتللو، آقای آرکادین و مکبث، دیگر هیچ‌وقت نتوانست آن اوج را تکرار کند.
به احتمال زیاد این فیلم را اکثر شما دیده‌اید ولی شاید این پادکست حرف‌های ناگفته‌ی دیگری از این اثر و خالق آن را برایتان داشته باشد...
Citizen Kane 1941
اورسن ولز ۱۹۸۵ - ۱۹۱۵
در داستان کوتاه این هفته اثری از ایوان بونین را می‌شنویم به‌نام کوچه‌باغ‌های تاریک. مردی در راه وارد مهمانخانه‌ای می‌شود و زنی را در اونجا می‌بیند و سفری کوتاه به خاطرات گذشته‌ی دور خودش می‌کند...
Ivan Bunin
۱۸۷۰ - ۱۹۵۳
نویسنده وشاعر معاصر روس و برنده‌ی نوبل ادبیات در سال ۱۹۳۳ و خالق آثاری مانند:
سقوط برگ‌ها (شعر) / سیب‌های آنتوناف - رؤیاها - جام زندگی - آقایی از سان‌فرانسیسکو - نفس راحت - گوش‌های پیچ‌خورده - رؤیاهای چانگ - عشق میتیا - زندگی آرسنی‌یف
در قسمت ششم رمان از رمان «قول» که این هفته می‌شنویم، ماتئی رو می‌بینیم که در نهایت عذاب وجدان به فرودگاه زوریخ میره که به پروازش به سمت اردن برسه. اما اون پشیمون شده. چرا؟؟ اون به مادر دختر مقتول قول داده بوده که قاتل واقعی رو پیدا کنه...
فریدریش دورنمات (1990 – 1921)
Friedrich Dürrenmatt
دو برادر بعد از مدت‌ها یکدیگر را دیده‌اند و می‌خواهند روی یکدیگر را کم کنند...
در این پُست داستان کوتاه «کل‌کل هالاپنیو» نوشته‌ی «ری گونزالز» را گوش می‌کنیم.
پ.ن: داستان‌های کوتاهی که از کتاب ماهی کور گوش می‌کنید، داستان‌های «لحظه‌ای» یا «خیلی کوتاه» یا Flash Fiction هستند که گونه‌ای ادبی است که از بیش از یک دهه‌ی پیش به عنوان شکلی از ادبیات معاصر پذیرفته‌شده‌است.
ریچارد باوش که بیشتر برای داستان‌های بلندش شناخته‌شده‌است، پس از آنکه مجله‌ی فایو پوینت از او خواست که یک داستان لحظه‌ای برای مجله بنویسد، درباره‌ی این سبک ادبی چنین می‌گوید:
وقتی داستانی بسیار فشرده می‌شود، محتوای آن اندازه‌ی بیشتری می‌طلبد: یعنی برای آنکه در چنین فضای کوچیکی کارکرد داشته‌باشد، موضوع اصلی آن باید به نسبت بزرگتر باشد. این مساله دو تاثیر مهم دارد: نخست آنکه موضوع فلش نباید کوچک و جزئی باشد، آن‌چه که برای شعر لازم است. دوم آنکه جوهر و درون‌مایه‌ی یک داستان (که شامل موضوع اصلی نیز می‌شود) نه تنها در میزان مرکب بر کاغذ – طول داستان – وجود دارد بلکه در ذهن نویسنده و متعاقبا در ذهن خواننده نیز وجود دارد.
ژان رنـوار
Jean Renoir ۱۸۹۴ - ۱۹۷۹
وقتی نجیب‌زادگان اروپایی اعلام جنگ گردند، دنیا از این دست به آن دست شد و «توهم بزرگ» رنوار دربرگیرنده‌ی این اندیشه است که طبقات بالاتر تا اندازه‌ای فراتر از جنگ هستند(!!!) فیلم که ساخت آن به جنگ جهانی دوم بر می‌گردد، از شخصیت‌های اشراف‌زاده استفاده می‌کند تا نشان دهد چگونه درون‌مایه‌‌های جنگ اول می‌توانند به‌شکلی غم‌انگیز در دومی وخیم‌تر شوند.
همه تصور می کردند که نگاتیو اصلی فیلم در حمله‌ی متفقین به سال ۱۹۴۲ از بین رفته‌است و هنگامی که رنوار در دهه‌ی ۱۹۶۰ بر مونتاژ یک نسخه‌ی «ترمیم‌شده» نظارت می‌کرد، چیزی درباره‌ی این نگاتیو نمی‌دانست. او ار بهترین نسخه‌های چاپی استفاده کرد. نتیجه‌ی آن نسخه‌ای بود که تا به امروز در سراسر دنیا تماشا شده‌است.
ژان رنـوار
Jean Renoir ۱۸۹۴ - ۱۹۷۹
می‌خواهیم درباره‌ي کسی صحبت کنیم که اورسن ولز او را « بزرگ همه‌ی کارگردان‌های سینما» خواند.
بله، ژان رنـوار کسی‌ست که بر سینمای غول‌های بزرگ تاریخ سینما نظیر برتران تاورنیه، فرانسوا تروفو، اورسن ولز، رابرت آلتمن و فدریکو فلینی و ... تاثیر مستقیم داشته‌است. کسی که در نظرش «تصویر سینمایی باید انعکاسی از عشق، طبیعت، هنر و زیبایی باشد». بی‌تردید او همه‌ی اینها را از پدر نقاشش تمام و کمال به ارث برده‌است.
در این پادکست تا حدود زیادی با ژان رنـوار و ویژگی‌های سینمای او آشنا می‌شویم.
و در پادکست هفته‌ی بعد به نقد فیلم «تـوهـم بزرگ» می‌پردازیم.
پ.ن یک: بی‌تردید باید سینمای رنوار را بیشتر شناخت و از او بیشتر فیلم دید.
پ.ن دو: متن این پادکست نوشته‌ی احسان خوشبخت، منتقد سینماست.
کریستینا اسمیت
Christina Smith ۱۹۴۶
قطعا در تاریخ آمریکا بیشترین ظلم در حق بومیان و سیاه‌پوستان آنجا روا داشته‌شده‌است. ظلمی که کمتر در تاریخ ادبیات و سینمای آمریکا بدان درست پرداخته‌شده و در آنها نمود پیدا کرده‌است.
در این پُست داستان کوتاه «گاراژ بومی به سبک قدیمی»، اثر کریستوس (کریستینا اسمیت)، که دارای طنزی تلخ و سیاه است را می‌شنویم.
سال نو شده‌است و شاید دیدن فیلمی با حال و هوای آن (هرچند با تــِـم کریسمس) بتواند لذتی بسیار داشته باشد. اثری از فرانک کاپرا. فیلمی متعلق به دوران حُکم‌رانی «نظام استودیویی» در هالیوود با بازی جیمز استوارت که به قول اندرو ساریس؛ منتقد فیلم، شاید «کامل‌ترین شخصیت بازیگر در سینمای آمریکا باشد» . این فیلم همان نقطه‌ی عطف او (استوارت) به‌سوی کمال محسوب می‌شود و جنبه‌ی تاریکی را آشکار می‌کند که تا پیش از جنگ دیدن آن دشوار است. استوارت رهبر خندان کمدی‌های پیش از جنگ، حالا در این فیلم مردی تلخ است که تلو‌تلو می‌خورد و در فکر خودکشی‌ست...
ما در تمام مسیر فیلم، حتی در تیره‌ترین لحظات، احساس می‌کنیم که در سفری به‌سوی امیدواری هستیم. به‌هر ترتیب، در «زندگی شگفت‌انگیزی است»، تنش میان جنبه‌ی تیره‌ی استوارت و امید کاپرا، خمیرمایه‌ای‌ست که به فیلم جان می‌دهد...
در این پُست پادکست معرفی کارگردان و فیلم زندگی شگفت‌انگیزی است را می‌شنویم.
فرانک کاپرا
۱۸۹۷ - ۱۹۹۱
هـنری آخرین روز کاری‌اش را سپری می‌کند. دوستانش برای او ضیافتی ترتیب داده‌اند که…
در این پُست داستان کوتاه "پایین پریدن" نوشته‌ی دان شـِـی را می‌شنویم.
Don Shea
دان شـِـی
آگهی ترحیمی به اشتباه در روزنامه‌ای چاپ می‌شود و مسئول ستون درگذشتگان را به دردسر می‌اندازد...
در این پُست داستان کوتاه دیگری از توبیاس وولف با نام « ستون درگذشتکان » را می شنویم.
Tobias Wolff ۱۹۴۵
پرستون استرجس مانند جان هیوستن، یکی از نخستین فیلم‌نامه‌نویسان دوران ناطق بود که به کارگردانی روی آورد و فیلم‌هایی که بر مبنای فیلم‌نامه‌های خود ساخت، تجربه‌هایی روایی‌ای را که در دهه‌ی 1930 آغاز کرده بود، فراتر هم برد. او به ساخت کمدی‌های اسکروبال ادامه داد و با آنکه در اصل برای پارامونت کار می‌کرد، ولی آنها را با عنصری ادغام می‌کرد که با درام‌های اجتماعی سنت فیلم‌سازی برادران وارنر، بیشتر تناسب داشت.
«مگینتی بزرگ»، «داستان پام بیچ»، «سفرهای سالیوان» و «ناارادتمند شما» از آثار مهم او هستند.
در این پُست پادکست معرفی و نقد فیلم «خانم ایـو» را می‌شنویم.
پ.ن یک: اکروبال (Screwball) نوعی فیلم کمدی است در دهه‌ی ۱۹۳۰ که داستان آن برخاسته از دوران رکود اقتصادی آمریکا بود.
پ.ن دو: در طی یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۵ بی‌بی‌سی از ۶۲ منتقد فیلم انجام داد، فیلم «خانم ایـو» در فهرست صد فیلم برتر تاریخ سینمای آمریکا رتبه‌ی 32 را از آن خود کرد.
سالی به دور از غم برای همه‌ی شما آرزو می‌کنم.
شعر: من به باغ گل سرخ
سراینده: هـ . ا . سایه
سینما برای ژان پیر ملویل یعنی سبک؛ جایی که روایت شخصیت و گفتگو چنان تراش می‌خورند تا درسبک مورد علاقه‌ي ملویل و همچون قطعات آن جا بگیرند. همه چیز در خدمت سبک است و سبک عصاره‌ی جهان‌بینی ملویل. فولکر شلوندروف دستیار ملیول در فیلم «کلاه» می‌گوید:
ملویل فصل‌هایی از رمان پي‌یر لسوو نویسنده‌ی جوان سری نوآر را انتخاب کرد و مابقی را دور ریخت، بعد گفتگو‌ها و تکه‌هایی از این فصل‌ها را انتخاب کرد و گفت فیلم‌نامه‌ی ما این است. بدون اینکه یک کلمه نوشته باشد.
این نقل قول روش ملویل را نشان می‌دهد، هرچیزی تا آنجا که در سبک او نگجد. زائد است و او دوست دارد گفتگو را به حداقل ممکن می‌رساند...
در این پُست پادکست فیلم «سامورایی» و معرفی کارگردان آن را می‌شنویم.
ژان-پیِر مِلویل با نام اصلی ژان-پیِر گرومباخ
(۱۹۱۷ – ۱۹۷۳)
فیلمساز و کارگردان مشهور فرانسوی است و از آتار مهم او می‌توان به:
سکوت دریا، کلاه، لئون مورن کشیش، ارشد خانواده‌ی فرشو، نفس دوباره، ارتش سایه‌ها، دایره‌ی سرخ و یک پلیس نام برد.
Music: François de Roubaix
فون‌گونتن تحت فشار بازجوها قرار گرفته‌است. او ترسیده و در آستانه‌ی شکستن است. رئیس نظاره‌گر بازجویی‌ست و ماتئی در روز آخر حضورش در زوریخ قصد ندارد دخالت کند چون پرونده دست او نیست...
در این پُست قسمت پنجم از رمــان قول اثر فریدریش دورنمات را می‌شنویم.
فریدریش دورنمات (۱۹۹۰ – ۱۹۲۱)
Friedrich Dürrenmatt
هیچ‌کس باور نمی‌کند که فون‌گونتنِ دوره‌گرد بی‌گناه است و همه به او مظنون هستند، به جز ماتئی و خود بازرس. سه دختر دیگر هم در همان ایالت کشته‌شده‌اند. بازرس و ماتئی به‌همراه گروه تحقیق به محل قتل گریتلی موزر می‌روند...
در این پُست قسمت چهارم از رمان قول اثر فریدریش دورنمات را می‌شنویم.
ماتئی پلیس زبردست، نزد خانواده‌‌ي گریتلی موزر مقتول می‌رود که خبر مرگ دخترشان را به آنها بدهد. دِه مگندورف به‌هم ریخته و همه خواهان اجرای عدالت‌اند...
در این پُست قسمت سوم از رمان « قـول» اثر فیریدریش دورنمات را می‌شنویم.
فریدریش دورنمات
۱۹۲۱ – ۱۹۹۰
Friedrich Dürrenmatt