"نوشِ جان" دقایقی از زندگی من است. هفته ای یکبار برای گریز از روزمرگی، شاید گریز هم نه! در ستایش روزمرگی. خودم هم نمی دانم!
این پادکست ادای دینی است، به کودکیام، به خانوادهام، به همسر و پسرم، به سرزمینی که از آن دورم و سرزمینی که امروز میزبان من است.
ادای دینی است به هم نسلانم که مظلوم ترین و متفاوت ترین نسل هستند.
می خواهم هر هفته، همینجا پشت میز آشپزخانهام بنشینم، با شما درد و دل کنم، با هم موسیقی گوش کنیم، غذایی درست کنیم و قصه ای بخوانیم.
با من همراه باشید.
https://www.instagram.com/nooshejanpod?igsh=MTdrNGNpemFxeXZ3aQ==
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
"نوشِ جان" دقایقی از زندگی من است. هفته ای یکبار برای گریز از روزمرگی، شاید گریز هم نه! در ستایش روزمرگی. خودم هم نمی دانم!
این پادکست ادای دینی است، به کودکیام، به خانوادهام، به همسر و پسرم، به سرزمینی که از آن دورم و سرزمینی که امروز میزبان من است.
ادای دینی است به هم نسلانم که مظلوم ترین و متفاوت ترین نسل هستند.
می خواهم هر هفته، همینجا پشت میز آشپزخانهام بنشینم، با شما درد و دل کنم، با هم موسیقی گوش کنیم، غذایی درست کنیم و قصه ای بخوانیم.
با من همراه باشید.
https://www.instagram.com/nooshejanpod?igsh=MTdrNGNpemFxeXZ3aQ==
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
خانه مفهومی است عمیق و ریشه‌دار در دل و جان آدم. چیزی بسیار بیشتر از گل و خاک و خشت. در همین خانه است که مهر و دوستی و سختی و آسانی و تلخی و شیرینی را تجربه می‌کنیم. در این خانه‌هاست که شکل می‌گیریم، در کنار هم شادی می‌کنیم و غم می‌خوریم. در همین خانه‌هاست که بزرگ می‌شویم. در این قسمت هم از تجربهٔ شخصی خودم در خانه و از رفاقت گفتم.
موسیقی‌ها را به یاد منوچهر سخایی تماما از آثار ایشان انتخاب کردم. یادشان گرامی باد.
تنها قطعهٔ موسیقی بوشهری کار گروه لیان است که با اجازه از آقای شریفیان از آلبوم دینگومارا برداشته‌ام.
امزودام که دوستش داشته باشید.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.