<p>บทนำ: ไป๋เอ๋อ จอมยุทธ์พิชิต 8 ทิศ 64 วิถีในยามเช้าของเมืองพรรคยาจก เสียงลมหนาวที่พัดผ่านตรอกซอกซอยแคบๆ นั้นชวนให้ผู้คนต้องกระชับเสื้อผ้าให้แน่นขึ้น ถนนดินแดงที่เต็มไปด้วยร่องรอยแห่งความยากจนถูกเหยียบย่ำด้วยเท้าที่เดินผ่านไปมา หมู่บ้านแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของคนที่สังคมหลงลืม แต่กลับเป็นแหล่งรวบรวมจอมยุทธ์จากทั่วหล้า ผู้ที่ไร้บ้านหรือเคยถูกทอดทิ้งมักมาแสวงหาความหวังในสำนักพรรคยาจกแห่งนี้ แต่มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้กลางลานฝึกซ้อมของพรรคยาจก เสียงฝึกยุทธ์ดังขึ้นก้องกังวาน ทว่าที่มุมหนึ่งของลานฝึกกลับมีร่างเล็กๆ นั่งพิงกำแพงเก่า ใบหน้าผอมบางและแววตาหม่นหมองนั้นเป็นของ ไป๋เอ๋อ เด็กหนุ่มที่เกิดมาในฐานะกำพร้า และถูกมองว่าไร้ค่าแม้กระทั่งในหมู่พรรคยาจกเอง เขามักจะถูกเด็กและผู้ใหญ่ที่แข็งแกร่งกว่ารังแกเสมอ ไม่มีใครมองเขาเป็นอะไรไปมากกว่าแค่เศษฝุ่น"เฮ้! ไอ้ขอทานกระจอก!" เสียงหัวเราะเยาะของเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งดังขึ้น ก่อนที่พวกเขาจะผลักไป๋เอ๋อจนล้มไปกองกับพื้นไป๋เอ๋อนอนมองท้องฟ้าที่ถูกบดบังด้วยใบหน้าหัวเราะเยาะเหล่านั้น แววตาของเขาฉายแววแห่งความเจ็บปวด แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยคำถามและความโกรธแค้น"ทำไมข้าถึงต้องไร้พลังเช่นนี้?" เสียงในใจดังก้อง ความโกรธนั้นไม่ใช่แค่ต่อผู้ที่รังแกเขา แต่ยังต่อความอ่อนแอของตนเองด้วยหลายครั้งที่ไป๋เอ๋อเฝ้ามองเหล่าจอมยุทธ์ของพรรคฝึกฝนกันอย่างมุ่งมั่น เขามักแอบซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ใหญ่เพื่อดูทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางสง่างามของการร่ายรำกระบวนท่าต่างๆ นั้นราวกับศิลปะที่มีชีวิต เขารู้สึกได้ถึงพลังที่ซ่อนอยู่ในท่วงท่าทุกกระบวนไป๋เอ๋อไม่รู้ตัวเลยว่าพรสวรรค์ของเขานั้นหาได้ธรรมดา เขาจดจำทุกกระบวนท่าได้อย่างแม่นยำ ทั้งการเคลื่อนไหวของเท้า การประสานมือ และการใช้พลังจากจิตใจ เขากลับมาฝึกท่าที่จำมาได้ทุกคืนโดยลำพัง ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่อง เขาล้มลุกคลุกคลานหลายครั้ง ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล แต่หัวใจของเขาไม่เคยท้อถอยทว่าความลับนั้นมิอาจซ่อนเร้นไปได้ตลอด วันหนึ่งผู้อาวุโสของพรรคจับได้ว่าไป๋เอ๋อแอบฝึกยุทธ์โดยไม่ได้รับอนุญาต ความโกรธแค้นของเหล่าผู้อาวุโสที่มองว่าไป๋เอ๋อเป็นเพียงขอทานต่ำต้อย ทำให้พวกเขาลงโทษเขาอย่างไร้ความปรานี"เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงมาล่วงเกินวิชาของพรรคยาจก!" เสียงของผู้อาวุโสสูงสุดดังสนั่นไปทั่วลานฝึกเสียงแส้หวดฟาดกลางหลังของไป๋เอ๋อทำให้ผู้คนที่มุงดูถึงกับเบือนหน้าไปด้วยความสังเวช แต่ไป๋เอ๋อกลับไม่ส่งเสียงร้องแม้แต่ครั้งเดียว เขายืนนิ่งในความเจ็บปวด แววตาเด็ดเดี่ยวของเขาทำให้ทุกคนในที่นั้นต่างตกตะลึงหลังจากถูกขับไล่ออกจากเมือง ไป๋เอ๋อเดินออกจากประตูเมืองเก่าที่เคยเป็นบ้านของเขาด้วยเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งและรอยแผลเต็มร่าง แต่ในหัวใจนั้นกลับเต็มไปด้วยความหวังและความมุ่งมั่น"ข้าจะไม่ยอมให้ชีวิตต้องถูกเหยียบย่ำอีกต่อไป... ข้าจะกลายเป็นยอดจอมยุทธ์ที่ไม่มีวันรังแกผู้ใดและจะยืนหยัดต่อทุกสิ่งด้วยตัวข้าเอง"แสงตะวันแรกของเช้าวันใหม่สาดส่องบนเส้นทางเบื้องหน้า ไป๋เอ๋อก้าวเดินไปในโลกกว้างด้วยความตั้งใจ นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางสู่ชะตากรรมที่ไม่มีใครล่วงรู้ การเดินทางที่จะนำพาเขาไปสู่ 8 ทิศ และ 64 วิถี แห่งพลังที่รอคอยให้เขาเป็นผู้พิชิต#นิยายเสียง #นิยายจีน</p>