تو این اپیزود از «جسارتِ زیستن»، می‌ریم سراغ یه زخم قدیمی ولی همیشه تازه: تجاوز.
از ترس گفتن و قضاوت شدن می‌گیم، از اینکه چرا خیلی وقتا جامعه به جای حمایت از قربونی، می‌ایسته پشت متجاوز… از خجالت، از انکار، از ترسی که ریشه‌اش فرهنگیه.
حرف می‌زنیم از زن‌هایی که تو سکوت سوختن، از مردهایی که باور نشدن، از خانواده‌هایی که آبرو رو به حقیقت ترجیح دادن.
درباره‌ی اینکه چطور می‌شه این چرخهٔ سکوت رو شکست، چطور می‌شه بچه‌هامونو آگاه کرد بدون اینکه بترسونیمشون.
وسطش داستان واقعی یه زوج فرانسوی رو هم می‌شنوی که نشون می‌ده متجاوز همیشه اون غریبه‌ی سیاه‌پوش نیست — گاهی نزدیک‌ترین آدمه بهت.
این اپیزود یه گفت‌وگوی دردناک ولی ضروریه؛ دعوتیه برای شجاعت، برای حرف زدن، و برای اینکه دیگه هیچ‌کس تنها نمونه.