ماجرای «پروفسور براوژنسکی» در روسیه کمونیستی است که تصمیم می‌گیرد در آزمایشی، برای اولین بار، سگی را تبدیل به انسان کند. او این کار را با همکاری دستیارش انجام می دهد؛ اما نتیجه آزمایش خلق موجودی خطرناک برای جامعه است که ...«پروفسور فیلیپ فیلیپوویچ براوژنسکی» برای انجام آزمایش خود، سگ مجروحی را از خیابان پیدا می کند و اسم سگ را «شاریک» می گذارد. پروفسور با همکاری دستیارش، دکتر برومنتال، با انجام عمل جراحی سخت و نادری، سگ را تبدیل به انسان می کند. برای این کار، غده هیپوفیز یک انسان مرده را در جمجمه سگ می‌گذارند. جسم سگ رفته‌رفته به شکل انسان درمی‌آید و به‌تدریج، سگ توانایی سخن گفتن را نیز پیدا می کند؛ اما نکته ای که درنظر گرفته نشد، این بود که غده هیپوفیز متعلق به یک مجرم سابقه دار بوده و حالا موجب بروز رفتارهای زننده ای از سوی سگ شده است که سبب ناراحتی پروفسور می شود.سگ حتی برای خود اسم عجیبی نیز انتخاب می‌کند: «پلیگراف پلیگرافوویچ شاریکوف». در ساختمان محل زندگی و کار پروفسور، یک کمونیست دوآتشه نیز زندگی می کند که برای دکتر مزاحمت هایی ایجاد می کند و ...*«میخائیل بولگاکف» این کتاب را چند ماه پس از مرگ «لنین» نوشت و تمثیل بُرنده‌ای است دربارهٔ انقلاب روسیه. سگ در این داستان، نماد مردم روسیه است که قرن‌ها زیر ستم و خشونت بوده‌اند و با آنها همچون حیوانات رفتار کرده‌اند. جراح عجیب داستان، تجسم حزب کمونیست (یا شاید خود لنین) است و عمل پیوند دشواری که برای تبدیل سگ به انسان انجام می‌شود، نمادی از انقلاب است.بولگاکف در این داستان، با طنزی تلخ، نشان می‌دهد این مغز نیست که انسان‌ساز است؛ بلکه «قلب» شالوده و پایه ساخت انسان است. صرف داشتن عقل نمی‌تواند «آدم» بسازد، بلکه احساس و روح انسانی است که «انسان» می‌سازد.