هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد _خداش در همه حال از بلا نگه دارد // حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست _ که آشنا سخن آشنا نگه دارد// دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای _فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد //گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان _نگاه دار سر رشته تا نگه دارد //صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی _ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد// چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت _ ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد // سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری_ که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد// غبار راهگذارت کجاست تا حافظ_ به یادگار نسیم صبا نگه دارد