محرم دل اجرای خصوصی در سه گاه - سال ۱۳۶۱ آواز: محمدرضا شجریان نی: محمد موسوی هر که شد محرم دل در حرم یار بماندوآن که این کار ندانست در انکار بمانداگر از پرده برون شد دل من، عیب مکن!شُکر ایزد که نه در پردهٔ پندار بماندصوفیان واسِتُدند از گرو مِی همه رَخْتخرقه ماست که در خانهٔ خَمّار بماندداشتم دَلقی و صد عیب مرا می‌پوشیدخِرقهْ رهنِ مِی و مُطرب شد و زُنّار بماندهر می لعل کز آن دست بلورین سِتُدمآب حَسرَت شد و در چشم گُهربار بمانداز صدای سخن عشق ندیدم خوشتریادگاری که در این گنبد دَوّار بماندجز دل من کز اَزَل تا به ابد عاشق رفتجاودان کس نشنیدم که در کار بماندهر می لعل کز آن دست بلورین سِتُدمآب حَسرَت شد و در چشم گُهربار بماند***********ما ز یاران چشم یاری داشتیمخود غلط بود آن چه می پنداشتیمتا درخت دوستی کی بر دهدحالیا رفتیم و تخمی کاشتیمگفت و گو آیین درویشی نبودور نه با تو ماجراها داشتیمشیوه چشمت فریب جنگ داشتما غلط کردیم و صلح انگاشتیمنکته‌ها رفت و شکایت کس نکردجانب حرمت فرو نگذاشتیم