Η φωτογραφία, εκτός από τέχνη και μνήμη, υπήρξε και όπλο εξουσίας. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εικόνες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατέγραψαν την πιο σκοτεινή πτυχή του ανθρώπου: την καταναγκαστική εργασία και την απάνθρωπη καθημερινότητα εκατομμυρίων κρατουμένων. Πολλές φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τους ίδιους τους θύτες, ως μέσο καταγραφής και ελέγχου, ενώ άλλες, που διασώθηκαν μυστικά, έγιναν αδιάσειστα τεκμήρια εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς «Παγώνοντας τον Χρόνο» εξερευνούμε τον ρόλο της φωτογραφίας ως ιστορικής μαρτυρίας μέσα στα στρατόπεδα, πώς χρησιμοποιήθηκε για προπαγάνδα αλλά και πώς, μεταπολεμικά, έγινε σύμβολο μνήμης και δικαιοσύνης. Ένα σκοτεινό κεφάλαιο όπου ο φακός κατέγραψε όχι μόνο πρόσωπα, αλλά και την ίδια τη φρίκη της ανθρώπινης ιστορίας.