การเบิกความ คืออะไร การที่บุคคลไปให้ข้อมูลแก่ศาลในการดำเนินกระบวน พิจารณาคดีเพื่อให้ศาลใช้ข้อมูลที่ได้รับประกอบการพิจารณา พิพากษาคดีนั้น โดยการให้ข้อมูลดังกล่าวจะทำด้วยการให้บุคคล ที่ไปเบิกความตอบคำถามของศาลหรือของคู่ความแต่ละฝ่าย พยานควรเบิกความเฉพาะเท่าที่ตนได้เห็น ได้ยิน หรือ ได้ทราบโดยตรงเท่านั้น และต้องเบิกความด้วยวาจาและห้ามพยาน อ่านข้อความที่จด หรือเขียนมา เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากศาล หากเหตุการณ์ที่พยานไม่แน่ใจหรือจำไม่ได้ให้ตอบไปตรงๆว่าพยาน ไม่แน่ใจหรือจำไม่ได้ ถ้าพยานฟังคำถามของคู่ความหรือทนายความ ไม่ชัดเจน พยานอาจขอให้คู่ความหรือทนายความทวนคำถาม ใหม่ได้ เมื่อเบิกความเสร็จแล้วศาลจะอ่านคำเบิกความที่บันทึกให้แก่ พยานฟัง ถ้าพยานเห็นว่า มีข้อความใด ไม่ตรงกับที่ได้เบิกความไว้ พยานก็สามารถทักท้วงขอแก้ไขได้หากข้อความดังกล่าวถูกต้องทั้งหมดแล้ว ศาลจะให้พยานลงลายมือชื่อไว้ท้ายคำเบิกความและ เป็นอันเสร็จสิ้นการเป็นพยาน เบิกความเท็จ จะมีความผิดหรือไม่ การเบิกความเท็จเป็นการที่พยานเอาความที่รู้อยู่ว่าเป็นเท็จมาเบิกความ ต่อศาล ไม่ว่าพยานผู้นั้นจะได้สาบานหรือปฏิญาณตนก่อนเบิกความหรือไม่ก็ตาม และที่สำคัญ ความเท็จนั้นต้องเป็นข้อมูลสำคัญในคดีที่จะมีผลต่อการวินิจฉัยของศาล ที่จะนำไปสู่การแพ้หรือชนะคดี ถ้าเบิกความเท็จผู้เบิกความจะมีความผิดฐานเบิกความเท็จ ทั้งนี้จะต้องเบิกความไป โดยมีเจตนาคือรู้อยู่แล้วว่าข้อความที่ตนเบิกความนั้น เป็นเท็จการเบิกความเท็จในการพิจารณาคดีต่อศาลจึงมีความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๗๗ ต้องระวางโทษจำคุก ไม่เกิน ๕ ปีหรือปรับไม่เกิน ๑๐,๐๐๐ บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ