ناظرای معاصر اروپایی نظر مساعدی نسبت به امیرکبیر دارن و اون رو فردی صادق، وطن‌پرست و کاردان به حساب میارن. تو تاریخ‌نگاری مدرن ایران به صورت عادلانه به امیرکبیر پرداخته شده و یکی از معدود دولتمردای کارآمد و صادق دوران قاجار شناخته میشه که پدر تمام اصلاحات سیاسی و اجتماعی هست که نیم قرن بعد از اون پدید اومدند. اما باید توجه داشته باشیم که امیرکبیر قبل از هر چیز دیگه، خدمتگذار و وفادار به حکومت سنتی بود که هدف اصلی‌اش تقویت حکومت مرکزی تو ایران محسوب می‌شد. اون به طور تصادفی به عامل مدرنیزاسیون و غرب‌گرایی بدل شد، موضوعاتی که بعدها ملعبه دست دولتمردای دیگه ای شدن که با اون تفاوت زیادی داشتند.