พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพ่อค้ามีทรัพย์มาก ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "อิธ วสฺสํ" เป็นต้น.                 พ่อค้าไม่ทราบความตายที่จะมาถึงตน                               ดังได้สดับมา พ่อค้านั้นบรรทุกผ้าซึ่งย้อมด้วยดอกคำ จนเต็มเกวียน ๕๐๐ เล่ม จากกรุงพาราณสีแล้ว มาสู่กรุงสาวัตถีเพื่อค้าขาย. เขาถึงฝั่งแม่น้ำแล้ว คิดว่า "พรุ่งนี้เราจึงจักข้ามแม่น้ำ" ปลดเกวียนแล้วพักอยู่ที่ฝั่งนั้นนั่นแล.                ตอนกลางคืน มหาเมฆตั้งขึ้นแล้วยังฝนให้ตก. แม่น้ำเต็มด้วยน้ำได้ทรงอยู่ตลอด ๗ วัน. ถึงในพระนคร พวกชนก็เล่นนักษัตรกันตลอด ๗ วัน. กิจด้วยผ้าซึ่งย้อมด้วยดอกคำไม่มี.                พ่อค้าจึงคิดว่า "เรามาสู่ที่ไกล ถ้าเราจักไปอีก ความเนิ่นช้าก็จักมี เราจักอยู่ทำการงานของเราในที่นี้แหละ ตลอดฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน แล้วขายผ้าเหล่านี้."                พระศาสดาเสด็จเที่ยวไปบิณฑบาตในพระนคร ทรงทราบจิต (ความคิด) ของเขาแล้ว ทรงทำความยิ้มแย้มให้ปรากฏ. พระอานนท์เถระทูลถามเหตุแห่งการทรงยิ้มแย้ม จึงตรัสว่า "อานนท์ เธอเห็นพ่อค้ามีทรัพย์มากหรือ?"               

เทปบันทึกการเทศน์ ในรายการพระไตรปิฎกยามเช้า 

ฝากกดติดตามด้วยนะครับ  ⭐️อย่าลืมติดตาม⭐️ กดไลค์ กดแชร์... จะได้ไม่พลาดคลิปธรรมะดีๆ ติดตามฟังธรรมะดีๆและข่าวสารธรรมะ ได้ที่ 

facebook : พระมหามิญช์-พุทฺธิวฑฺโฒ 

youtube : อนุโมทนา , ชามความรู้ , บวชพลิกชีวิต , สำนักสื่อธรรมะ