قصه‌های شفاهی که تا امروز دوام آورده‌اند میراث فرهنگی، هنری و خیال‌پردازی اجداد ما هستند. باید آواها، معناها و روایت‌های جان‌سختی باشند که هنوز از خلال قرن‌ها بر زبان آدم‌ها جاری می‌شوند. ما در این پادکست برخی از آنها را که بازمانده‌اند، انتخاب و برای شما نقل می‌کنیم.این پایان ماجرا نخواهد بود. از فصل چهارم یعنی از اپیزود 125 به بعد، دربارۀ کارکردها، مضامین، ویژگی‌های زبانی، هنجارها و ناهنجاری‌ها و در برخی موارد ریشه‌های اساطیری این قصه‌ها صحبت خواهیم کرد. گاهی ویژگی‌های فرهنگی و فکری ساکنان این سرزمین از میان کلمات این قصه‌ها بهتر قابل ردیابی و شناسایی است تا از خلال ابیات شاهنامه، رباعیات خیام، بوستان یا گلستان سعدی. پس این شما و این خیال و اندیشۀ اجداد عوام ما.
قصه‌های شفاهی که تا امروز دوام آورده‌اند میراث فرهنگی، هنری و خیال‌پردازی اجداد ما هستند. باید آواها، معناها و روایت‌های جان‌سختی باشند که هنوز از خلال قرن‌ها بر زبان آدم‌ها جاری می‌شوند. ما در این پادکست برخی از آنها را که بازمانده‌اند، انتخاب و برای شما نقل می‌کنیم.این پایان ماجرا نخواهد بود. از فصل چهارم یعنی از اپیزود 125 به بعد، دربارۀ کارکردها، مضامین، ویژگی‌های زبانی، هنجارها و ناهنجاری‌ها و در برخی موارد ریشه‌های اساطیری این قصه‌ها صحبت خواهیم کرد. گاهی ویژگی‌های فرهنگی و فکری ساکنان این سرزمین از میان کلمات این قصه‌ها بهتر قابل ردیابی و شناسایی است تا از خلال ابیات شاهنامه، رباعیات خیام، بوستان یا گلستان سعدی. پس این شما و این خیال و اندیشۀ اجداد عوام ما.
چیزی که می‌شنوید قصۀ عجیب «خجه چاهی» است از کتاب «قصه‌های ایرانی با عنوان گل به صنوبر چه کرد؟» گرداوری ابوالقاسم انجوی شیرازی. راوی این قصه عبدالرسول نوبخت بوده با شغل «گیوه‌کشی» و ساکن شهرکرد که مهرماه سال 1351 این قصه رو روایت کرده. این قصه به اشکال مختلف در نقاط مختلف ایران ثبت شده و یکی از دلایلی که باعث شد این قصه رو برا شما انتخاب کنم همین گستردگی جغرافیایی در شمال و جنوب و شرق و غرب ایران بود. من در بخش دوم این پادکست درباره جایگاه زن در باورهای عامیانه و متن بندهش صحبت می‌کنم. همچنین در بخش پایانی نگاهی گذرا خواهم کرد به جنبه نمادین این قصه.
نقاشی کاور: فاطمه نیازی
موسیقی پایانی: آلبوم مال‌کنون؛ آهنگساز: عطاالله جنگوک؛ خواننده: مسعود بختیاری؛ قطعه: «گلم ای».